Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 354-355

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez łuku w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ósemka i półnuta na przejściu taktów, tylko dolna 5-linia.              Tu kropka staccato (= EZTU) pod ósemką

Łuk przetrzymujący ​​​​​​​Gis1 w Wa (prawdopodobne odczytanie)

łuk przetrzymujący ósemkę Gis1 do półnuty 355 (bez kropki staccato) = EZnieU

Łuk motywiczny w Wa (inne odczytanie)

EZnieU1 (kropka i łuk)

..

Łuk dodany w Wa miał w intencji adiustatora oznaczać przypuszczalnie przetrzymanie ósemki Gis1 do następnego taktu. Nie jest to jednak całkiem pewne, gdyż niepewny jest status autentycznej kropki staccato pod tą nutą – jedna kropka zlała się z łukiem znad pięciolinii położonej niżej, zaś druga, umieszczona obok, jest na tyle słabo widoczna, że można ją uznać za pozostałość po usunięciu tego znaku.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 355

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuk od cis2 w Wf (→Wa)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez ff (nie przenosić ostatnich główek nutowych).               Tu łuk nad 2. połową taktu

Łuk od e2 w Wn

od e2

Łuk od cis4 proponowany przez redakcję

TGTU

..

Łuk Wf (→Wa, odtworzony niedokładnie w Wn) niemal na pewno nie odpowiada zamysłowi Chopina – jest to albo błąd sztycharza, albo niedopracowanie [A]. W tekście głównym przedłużamy go, tak by obejmował również 1. połowę taktu, ale można przypuszczać, że gdyby Chopin zwrócił uwagę na to miejsce, rozpocząłby ten łuk jeszcze wcześniej, w t. 354.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 355

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

pod 2. triolą w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.              EZnieU

​​​​​​​na początku taktu w Wn3

..

Nie ulega wątpliwości, że  obowiązuje już na szczycie pasażu. Umiejscowienie oznaczenia ​​​​​​​w Wf można wytłumaczyć jego kształtem w [A] – mogło ono być na tyle duże, że jego prawy koniec przypadał już na 2. triolę szesnastek (por. np. końcówkę Etiudy c op. 10 nr 12). Inna możliwość to maniera wpisywania oznaczeń wewnątrz obszaru ich obowiązywania – por. np. zakończenie Etiudy Ges op. 10 nr 5. Odpowiedniego przesunięcia dokonano już w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki położone centralnie

t. 356

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ostatnia triola, tylko górna 5-linia, bez łuku.                   Tu pusta klisza 

Palcowanie Fontany w Wa

1 nad ostatnią szesnastką taktu

..

Pierwszy palec wskazany przez Fontamę w Wa potwierdza jedynie schemat palcowania oznaczony przez Chopina w druku.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 357

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf (→Wn1Wn2) nie ma  przed 4. szesnastką, czego nie uważamy za błąd, gdyż 1. triola zapisana jest oktawę niżej z użyciem przenośnika oktawowego i można uznać za obowiązujący ​​​​​​​ postawiony przed his3 na początku taktu. Znak dodano w Wa, a także w Wn3, w którym zastosowano notację bez przenośnika.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn