Zagadnienia : Błędy Wn

t. 228-229

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

3 łuki w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 4. ósemka 228 + cały 229, tylko dolna 5-linia, bez pedału, ścieśnione (mniej więcej wyrównane) odstępy między nutami.                  TGTU = 3 kolejne łuki

Bez łuków w Wn1 (→Wn2)

Łuk w t. 229 w Wn3

wg opisu : d1-cis1

..

Brak trzech kolejnych łuków w partii l.r. to niemal na pewno przeoczenie sztycharza Wn1 (→Wn2). Łuk dolnego głosu w t. 229 dodano w Wn3 na podstawie analogii z sąsiednimi taktami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 230

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tercja w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.                    TGTU

Samo eis1 w Wn

bez główki, podnieść chorągiewkę

..

Wersja Wn to najprawdopodobniej skutek przeoczenia sztycharza Wn1 – por. analogiczny t. 249.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 244-245

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

 w t. 245 w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: ostatnia triola t. 244 + 1. triola 245, tylko górna 5-linia.                  EZnieU

Bez znaku w Wn3

 w t. 244 proponowane przez redakcję

..

Zdaniem redakcji, widełki  w t. 245 umieszczono w źródłach po niewłaściwej stronie kreski taktowej. Wskazuje na to znak w następnej, analogicznej frazie, pojawiający się wcześniej, pod koniec pierwszego taktu frazy. Tego rodzaju kolejne, krótkie znaki  mają najprawdopodobniej znaczenie łagodnych akcentów długich, toteż dokładne ich umiejscowienie jest istotne dla właściwego odczytania ich znaczenia. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym przesuwamy znak pod ostatnią triolę t. 244, na wzór znaku w t. 246, który naszym zdaniem lepiej współgra z pozostałymi widełkami i akcentami w t. 244-247.
Brak znaku w Wn3 to zapewne przeoczenie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Błędy Wn

t. 254

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

w Wf (→Wa)

Bez oznaczenia w Wn

..

Brak  w Wn wydaje się być przeoczeniem sztycharza Wn1. Wykonanie tego bardzo popisowego pasażu  jest jednak na tyle nietypowym efektem, że można się zastanawiać, czy znaku tego nie postawiono w Wf pomyłkowo, np. zamiast t. 256, w którym został następnie uzupełniony. Byłby to więc przypadek niedokończonej korekty. (Por. t. 248, w którym element czysto wirtuozowski – gama w sekście – wyróżnia się dynamicznie między  w t. 244, a leggierissimo w t. 250.)

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 272-273

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

 w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: t. 272 i pół 273, tylko dolna 5-linia, 273 ścieśniony (wyrównać odstępy).                      Tu tylko Ped z TGTU

   w Wa

Ped i pierwsza gwiazdka z TGTU, bez nawiasów

Bez pedalizacji w Wn3

Tu pusta klisza 

Wariantowa propozycja redakcji

TGTU

..

Brak znaku  nie musi być uważany za błąd – tego typu pisownię napotykamy wielokrotnie w utworach Chopina (np. w autografie Etiudy Des op. 25 nr 8, t. 19-20). Znaki zaproponowane przez redakcję to najwcześniejszy i najpóźniejszy możliwy – ze względów harmonicznych – moment zdjęcia pedału. Za niedokładność pisownię Wf uznano już w Wa, natomiast pominięcie także znaku  to przypuszczalnie pomyłka Wn3

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Brak znaku zdjęcia pedału