mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 182

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Różne łuki w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 3 ósemki, obie pięciolinie, zwężone.               Tu EZnieU (łuk pr.r.)

Jednakowe łuki w Wa i Wn3

EZTU
..

Łuki Wf (→Wn1→Wn2), są z pewnością niedokładne, gdyż łuk pr.r. rozpoczyna się od ósemki, a łuk l.r. od szesnastki. Która wersja jest właściwa, nie jest jednak oczywiste. Porównanie wszystkich analogicznych taktów (t. 174, 182, 190, 204, 418, 426, 434 i 448) pokazuje, że statystycznie wyraźnie przeważają łuki rozpoczynające się od szesnastek – na 15 łuków (w t. 174 nie ma łuku w l.r.) 11 rozpoczyna się w ten właśnie sposób, a tylko 3 biegną już od ósemki (w t. 174 łuk pr.r. można interpretować na dwa sposoby). Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym podajemy łuki od szesnastki. Tak też zinterpretowano to w Wa i Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 183

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuki od fis2(1) w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, obie pięciolinie, zwężone w pionie.                    EZnieU pr.r. (w lewej analogicznie)

Łuki od h2(1) w Wn3

TGTU obie ręce
..

Wcześniejsze, powodujące zazębianie łuków, rozpoczęcie ostatniego łuku w tym takcie wydaje się być niedokładnością zapisu, gdyż tego rodzaju łuki nie pojawiają się w podobnych miejscach ani razu. Wersję tę, potencjalnie autentyczną, można jednak uważać za dopuszczalny wariant. Za niedokładny uznano ten łuk już w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 204

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuk od szesnastki w Wf

!!!   miniat: 1. pół taktu, tylko dolna 5-linia.                Tu łuk l.r. tylko nad 2 szesnastkami

Bez łuku w Wn1 (→Wn2)

Łuk od ósemki w Wa i Wn3

TGTU
..

W 1. połowie taktu Wf ma inny łuk w pr.r., a inny w l.r. W tekście głównym ujednolicamy je, zmieniając łuk l.r. według łuku pr.r. Podobną zmianę wprowadzono w Wa i Wn3, natomiast brak łuku l.r. w Wn1 (→Wn2) to niemal na pewno pomyłka.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 205

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuki w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: ten takt, obie pięciolinie.        Tu pr.r. TGTU (3 łuki = drugi 204 i oba 205) + l.r. pierwszy łuk dłuższy (EZnieU = 3 łuki l.r.)

Łuki Wa

TGTU obie ręce (6 łuków)

Łuki Wn3

l.r. EZnieU1 (3 łuki) + pr.r. tak samo (3 łuki w takim układzie jak l.r.)
..

W 1. połowie taktu Wf (→Wn1→Wn2) ma inny łuk w pr.r., a inny w l.r. W tekście głównym ujednolicamy je, zmieniając łuk l.r. według łuku pr.r.; podobną zmianę wprowadzono w Wa. W Wn3 łuki zmieniono w partiach obu rąk, upodabniając łukowanie tego taktu do analogicznego t. 449. Rozwiązanie to, w zasadzie całkowicie dowolne, zdaniem redakcji można uważać za uzasadnioną próbę rekonstrukcji zamysłu Chopina przy założeniu jego niedokładnego odtworzenia przez Wf (jest zresztą całkiem możliwe, że już łuki [A] były pisane pospiesznie i niestarannie).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 207

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez łuku w Wf

!!!   miniat: nic.              Tu pusta klisza 

Łuk w Wn i Wa
..

Brak łuku w Wf to najprawdopodobniej przeoczenie związane z wprowadzeniem klucza basowego do zapisu fis. W każdym razie jest to niewątpliwa niedokładność, którą poprawiono już w Wn i Wa.
​​​​​​​O rozproszeniu uwagi sztycharza Wf świadczy również brak początkowego fragmentu następnego łuku – wydrukowano jedynie dokończenie w t. 208, w nowej linii.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niepewna kontynuacja łuku