mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 119

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Solo od połowy taktu w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: ten , obie pięciolinie.             TGTU = ​​​​​​​ff , akord na 3. ósemce (obie ręce) + wiązania pauzy ósemkowe, chorągiewki ósemkowe

Solo od 4. ósemki w WfH (możliwa interpretacja)

EZnieU = ff , pauzy ósemkowe, chorągiewki ósemkowe
..

W 2. połowie taktu WfH zawiera wpis o niejsanym znaczeniu – dwie prawie pionowe linie, które można interpretować jako podkreślenie wejścia partii solowej lub przeciwnie, jako skreślenie rozpoczynającej partię solisty 3. ósemki taktu. Za tą drugą interpretacją zdaje się przemawiać ukośny krzyż nad 4. ósemką, wpisany być może jako dodatkowe oznaczenie nowego, przesuniętego wejścia solisty. Ewentualny wariant budzi jednak szereg wątpliwości:

  • tego rodzaju znaki nie pozwalają na przeprowadzenie wiarygodnej analizy grafologicznej;
  • znaczenie wpisów nie jest pewne – ani linie, ani krzyż, znak skądinąd bardzo dla Chopina-pedagoga charakterystyczny, nie dają podstaw do jednoznacznej interpretacji;
  • korzystający z WfH grał całość wersji na jeden fortepian, o czym przekonują wpisy we fragmentach Tutti (por. np. t. 305-307). Jest możliwe, że nawet jeśli wpis definiuje autentyczny wariant, miał on w zamyśle Chopina dotyczyć tylko wersji na jeden fortepian.

Podana wersja musi więc być traktowana z dużą ostrożnością, jako możliwy wariant niepewnej autentyczności.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfH

t. 126-127

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: cały motyw (5 ósemek), obie pięciolini.             EZTU

Wn2a

EZnieU

Wn3

EZnieU1
..

Trudno stwierdzić, jak mogło dojść do zmiany prawidłowego tekstu Wn2 (nie licząc błędu w 1. ósemce t. 127, omówionego osobno) na zubo­żo­ną wersję Wn2a. Być może miało tu miejsce nowe wysztychowanie zużytego fragmentu płyty w celu usunięcia coraz wyraźniejszych z czasem usterek druku. Ślady stosowania tego typu zabie­gów znajdujemy np. w Koncercie f op. 21 – patrz charakterystyka jego Wn1a. Zdarzało się, że w nowo sztychowanym tekście popełniano różne pomyłki, najczęściej właśnie przeoczenia. Jednak w omawianym miejscu usterki druku widoczne są raczej na dostępnych egzemplarzach Wn2a, a więc po ewentualnych poprawkach (por. np. egzemplarz z Biblioteki Narodowej w Warsza­wie).
W Wn3 wprowadzono w tym miejscu wersję opartą na Wnork, różniącą się pewnymi szczegółami od autentycznej wersji Wf (→Wn1→Wn2). Czy adiustator Wn3 poprawiał błędny tekst Wn2a, nie mając już dostępu do auten­tycznej wersji wydrukowanej (z jednym tylko błędem) w Wn1 i Wn2? Wydaje się to bardziej prawdopodobne niż ewentualne bezpośrednie zmiany w wersji Wn2, w której wystarczyło poprawić błędną górną nutę 1. ósemki t. 127.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 127

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

fis2 w Wf (→Wa) i Wn3

!!!   miniat: nic.               TGTU = fis2 na początku taktu

gis2 w Wn1 (→Wn2)

tylko główka wyżej
..

Zgodna wersja Wf i wszystkich źródeł partii orkiestry – RFrork i Wfork (→Wnork) – dowodzi błędu w Wn1 (→Wn2), poprawionego dopiero w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 132-136

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf nie ma ​​​​​​​ przed 9. szesnastką t. 132 i 136. Oczywistą niedokładność poprawiono zarówno w Wn, jak i w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 139

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

gis w Wf (→Wa)

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia.               EZTU = kreska taktowa

g w Wn

EZnieU = kreska + kaso
..

Prawidłowość wersji Wf (→Wa) jest potwierdzona przez źródła do partii orkiestry – RFrork i Wfork, przy czym w tym ostatnim, w partii wiolonczel postawiony jest przed tą nutą ostrzegawczy , po g występującym cztery takty wcześniej. Także egzemplarze lekcyjne nie wskazują na ewentualne przeoczenie  przed omawianą nutą – Chopin nie wprowadził tu zmian w żadnym z nich. Kasownik dodany w Wn (także w partii wiolonczel) jest więc najprawdopodobniej dowolnym dodatkiem adiustacji tego wydania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn