mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 398-399

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

2 łuki od 2. szesnastki w Wf

!!!   miniat: 10 szesnastek od his1 398, tylko górna 5-linia.            Tu oba łuki od 2. do 4. szesnastki

Różne łuki w Wn1 (→Wn2) i Wa

2. łuk 398 od 2. nuty + 1. łuk 199 od pierwszej

2 łuki od 1. szesnastki w Wn3

TGTU
..

Późniejsze niż w sąsiednich figurach rozpoczęcie dwóch kolejnych łuków to niewątpliwa niedokładność Wf, częściowo powtórzona w Wn1 (→Wn2) i Wa. W tekście głównym przesuwamy początki łuków nad 1. szesnastkę, zgodnie z sensem muzycznym i analogicznymi figurami. Adiustację taką wprowadzono już w Wn3.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 408

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Wf, odczyt dosłowny

Wf, interpretacja kontekstowa

Wf, inna interpretacja

Wn i Wa
..

Odczytaną dosłownie, niejasną, jeśli chodzi o wartości rytmiczne i podział na głosy, notację Wf można interpretować na kilka sposobów. Jako tekst Wf i zarazem tekst główny przyjmujemy interpretację opartą na prawdopodobnej rekonstrukcji zapisu [A], a przy tym ścisłą od strony rytmicznej.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 478

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuk nad triolą w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 3 ósemki, tylko górna 5-linia, bez fz.      Tu EZnieU

Łuk od e4 w Wn1 (→Wn2)

3 nuty od e4 EZnieU1

Bez łuku w Wn3

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU
..

Trudno przypuszczać, by Chopin chciał objąć łukiem tylko jedną triolę w tym takcie. Najprawdopodobniej notacja [A] była niejasna (np. wskutek kreśleń) lub zaszło tu jakieś nieporozumienie przy korekcie. Łuk Wn1 (→Wn2) to zapewne pomyłkowo przesunięty łuk Wf, a pominięcie go w Wn3 miało przypuszczalnie na celu eliminację wyraźnie błędnego znaku. Zdaniem redakcji obecność łuku w Wf dowodzi, że Chopin nie zamierzał tu wprowadzać jakichś subtelniejszych efektów artykulacyjnych, toteż w tekście głównym przedłużamy łuk Wf, tak by objął cały pasaż. Dodatkowym argumentem za słusznością takiego rozwiązania są też liczne przykłady przedłużania łuków w korekcie Wf, np. w t. 493 czy 496.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 478

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf nie ma znaków chromatycznych w 2. połowie taktu. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn1, dodając  podwyższający a2 na ais2. Wa i Wn3 mają także  podwyższający fis2 na fisis2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 483

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

w Wf (→Wa)

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia.              EZnieU

​​​​​​​ w Wn1 (→Wn2)

Krótkie akcenty w Wn3

dokładnie jak w t. 487

Akcenty długie proponowane przez redakcję
..

Porównanie z analogicznym t. 487 dowodzi, że dwa znaki ​​​​​​​ mają charakter akcentów, toteż w tekście głównym nadajemy im formę akcentów długich. W Wn3 wprowadzono bardziej radykalną zmianę, wprowadzając tu krótkie akcenty, dokładnie jak w t. 487.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn