Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 136-137

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: t. 136, tylko górna 5-linia, bez f.            136: (2) nad e1 + (32_1) nad fis2-e2 i ais2 +  137:  (25132) od e2 

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Chopina i Fontany w Wa

136:  25 nad e1-cis2  + 1 nad ais2 + 139 : 251 nad drugą triolą (po Chopinowskich)

..

Tak jak w t. 128-129 palcowanie wpisane do WfH i podane przez Fontanę w Wa uzupełniają drukowane wskazówki Chopinowskie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfH

t. 137-140

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Kropki staccato w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.               Tu kropki zamiast kliników w t. 137 (dwie) i 140 (tylko druga)

Kliniki w Wn3

TGTU = 3 kliniki tam, gdzie kropki w war. 11

..

Począwszy od t. 137, a więc bez uchwytnego związku z muzyką, znaki staccato, którymi w Wf (→Wa,Wn1Wn2) opatrzone są ósemki basowe, zmieniają się z kliników na kropki. Dotyczy to t. 137-138 i t. 140, gdyż znaki, których spodziewalibyśmy się w t. 141-142, nie pojawiają się w tych źródłach (patrz uwaga do tych taktów; ponadto osobno omówione są pierwsze ósemki w t. 138 i 140). Zdaniem redakcji, zmiana znaków to przypuszczalnie wynik niedokładnego odczytania [A]. Z tego względu w tekście głównym kontynuujemy oznaczanie tych ósemek klinikami. Ujednolicenie takie wprowadzono także w Wn3 (w mniejszym zakresie ze względu na pominięcia znaków w t. 138 i 140).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Kliniki

t. 138

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Kropka staccato w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.                kropka zamiast klinika

Kropka i dodatkowa laseczka w Wn1 (→Wn2)

kropka jak war_11, laseczka jak przy następnych basach

Bez znaków w Wn3

Klinik proponowany przez redakcję

..

Pierwszą ósemkę w Wn1 (→Wn2) opatrzono nie tylko powtórzoną za Wf kropką staccato, ale także – pomyłkowo – dodatkową laseczką ćwierćnutową. Powstałą bezsensowną kombinację pominięto w całości w Wn3. W tekście głównym podajemy w tym miejscu klinik – patrz uwaga do t. 137-140.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 138-142

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaków w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.                 Tu pusta klisza 

2 kliniki w Wn3

jak TGTU, tylko bez nawiasów

2 kliniki sugerowane przez redakcję

..

Oznaczywszy dwukrotnie artykulację kończącej pasaż seksty w analogicznych t. 130 i 134, Chopin mógł ją uważać w t. 138 i 142 za oczywistą. Biorąc także pod uwagę możliwość przeoczeń, sugerujemy kliniki w tych taktach w tekście głównym. Znaki dodano również w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 139

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

gis w Wf (→Wa)

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia.               EZTU = kreska taktowa

g w Wn

EZnieU = kreska + kaso

..

Prawidłowość wersji Wf (→Wa) jest potwierdzona przez źródła do partii orkiestry – RFrork i Wfork, przy czym w tym ostatnim, w partii wiolonczel postawiony jest przed tą nutą ostrzegawczy , po g występującym cztery takty wcześniej. Także egzemplarze lekcyjne nie wskazują na ewentualne przeoczenie  przed omawianą nutą – Chopin nie wprowadził tu zmian w żadnym z nich. Kasownik dodany w Wn (także w partii wiolonczel) jest więc najprawdopodobniej dowolnym dodatkiem adiustacji tego wydania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn