mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 115-118

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

2 łuki w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2 ostatnie szesnastki 115, cały 116 i 1. ósemka 117, tylko górna 5-linia.                  tu łuki jak TGTU, tylko dołem (jak EZnieU w t. 115)

3 łuki w Wn1 (→Wn2)

Kropki i łuki w Wn3

od a1-h1-gis2 w t. 115, kolejno pod nutami:  3 kropki, łuk 3 nuty, 3 kropki, łuk 3 nuty, 3 kropki

2 łuki proponowane przez redakcję

TGTU

3 łuki (alternatywna propozycja redakcji)

3 łuki po 3 nuty nad nutami + 1. kropka 118 EZTU
..

Można mieć wątpliwości, czy łuki Wf (→Wa) wiernie oddają zamysł Chopina – dziwi przede wszystkim połączenie dwóch trzynutowych motywów w t. 116-117, za niedokładność można również uważać brak łuków w t. 117 (i 115). Zastrzeżenia te potwierdza jasna notacja Wfork (→Wnork), w którym wszystkie wspomniane motywy są konsekwentnie wydzielone łukami w obu partiach skrzypiec. Być może na tej podstawie w Wn1 (→Wn2) rozdzielono łuk w t. 116-117. Zdaniem redakcji, jest też bardzo prawdopodobne, że łuki Chopinowskie – niezależnie od ich liczby i zakresu – zapisane były nad nutami, gdyż główną linię melodyczną tworzą najwyższe dźwięki akordów. Przenoszenie oznaczeń – łuków, kropek, akcentów – na stronę główek nutowych, co uważano za właściwe umiejscowienie, było często stosowane w wydaniach Chopinowskich. W tekście głównym podajemy zatem łuki Wf przeniesione nad pięciolinię, a jako alternatywną propozycję podajemy – również przeniesione – łuki Wn1 (→Wn2).

Wersja Wn3, radykalnie zmieniająca tekst Wf (→Wn1→Wn2), jest całkowicie dowolna.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn

t. 116-117

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

3 kropki w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: te 2 takty, tylko dolna 5-linia.           Tu pusta klisza 

4 kropki w Wa

kropka na 1 w t. 116

6 kropek w Wn3

TGTU = kropki na 1 w t. 116 i 2 na końcu 117
..

Brak w Wf kropek staccato nad ósemką w t. 116 i szesnastkami w t. 117 musi być uznany za niedokładność wobec kropek w analogicznych miejscach t. 115-118. Znak w t. 116 dodano w Wa, a wszystkie trzy kropki uzupełniono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 118-119

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaków w Wf (→Wn1→Wn2)

Akcenty i kropka staccato w Wa

Akcenty w Wn3
..

Brak oznaczeń artykulacji l.r. w trzech ostatnich ósemkach Tutti musi być uznany za niedokładność. Znaki dodano w Wa i – częściowo – w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 119

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Solo od połowy taktu w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: ten , obie pięciolinie.             TGTU = ​​​​​​​ff , akord na 3. ósemce (obie ręce) + wiązania pauzy ósemkowe, chorągiewki ósemkowe

Solo od 4. ósemki w WfH (możliwa interpretacja)

EZnieU = ff , pauzy ósemkowe, chorągiewki ósemkowe
..

W 2. połowie taktu WfH zawiera wpis o niejsanym znaczeniu – dwie prawie pionowe linie, które można interpretować jako podkreślenie wejścia partii solowej lub przeciwnie, jako skreślenie rozpoczynającej partię solisty 3. ósemki taktu. Za tą drugą interpretacją zdaje się przemawiać ukośny krzyż nad 4. ósemką, wpisany być może jako dodatkowe oznaczenie nowego, przesuniętego wejścia solisty. Ewentualny wariant budzi jednak szereg wątpliwości:

  • tego rodzaju znaki nie pozwalają na przeprowadzenie wiarygodnej analizy grafologicznej;
  • znaczenie wpisów nie jest pewne – ani linie, ani krzyż, znak skądinąd bardzo dla Chopina-pedagoga charakterystyczny, nie dają podstaw do jednoznacznej interpretacji;
  • korzystający z WfH grał całość wersji na jeden fortepian, o czym przekonują wpisy we fragmentach Tutti (por. np. t. 305-307). Jest możliwe, że nawet jeśli wpis definiuje autentyczny wariant, miał on w zamyśle Chopina dotyczyć tylko wersji na jeden fortepian.

Podana wersja musi więc być traktowana z dużą ostrożnością, jako możliwy wariant niepewnej autentyczności.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfH

t. 120-121

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: od ósemki cis1 do szesnastki cis2, tylko górna 5-linia, bez wideł.               (2 nad ósemką cis1, potem 1 nad e1 oraz 41) nad his1-cis2

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Fontany w Wa

To co war. 11 tylko bez nawiasów
..

Pełna zgodność wskazówek Wa i WfH może być konsekwencją naturalnej wygody tego palcowania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH