


Łuki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- …
- 21
- Następna »
t. 352
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Łuk proponowany w tekście głównym odpowiada podobnym łukom w analogicznych t. 353 i 354. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|||||||
t. 355
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Łuk Wf (→Wa, odtworzony niedokładnie w Wn) niemal na pewno nie odpowiada zamysłowi Chopina – jest to albo błąd sztycharza, albo niedopracowanie [A]. W tekście głównym przedłużamy go, tak by obejmował również 1. połowę taktu, ale można przypuszczać, że gdyby Chopin zwrócił uwagę na to miejsce, rozpocząłby ten łuk jeszcze wcześniej, w t. 354. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wn |
|||||||
t. 363
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Brak łuku w Wf (→Wn1→Wn2) to niewątpliwe niedopatrzenie – łuki znajdują się w podobnych figurach zarówno przedtem (t. 361), jak i potem (t. 369 i 371). W tekście głównym głównym uwzględniamy zatem uzupełnienie wprowadzone w Wa i Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||
t. 372-373
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Zdaniem redakcji, różne zakresy łuków w t. 373 i 377 mogą wynikać z niezrozumienia stosowanej wielokrotnie przez Chopina maniery obejmowania łukiem pełnej wartości rytmicznej ostatniej nuty ("łuki-tenuto"). Łuki widoczne w Wf stanowiłyby dwie próby dopasowania takich łuków do nut górnego głosu. W tekście głównym proponujemy w obu taktach rekonstrukcję takiej pisowni. Łuki ujednolicono także w Wn3, uznając wersję t. 373 za niedokładną. Można to traktować jako alternatywną próbę interpretacji łuków Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Łuki tenuto |
|||||||
t. 373-374
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Łukowanie tych taktów jest w Wf niedokładne – łuk w 2. połowie t. 373 kończy się pomiędzy przedostatnią a ostatnią szesnastką, a w t. 374, na nowej linii tekstu, umieszczony jest dochodzący do 1. ósemki łuk sugerujący kontynuację z poprzedniego taktu. Za tekst Wf uważamy odczytanie przyjęte w Wa, zaś wersję Wn można uważać za interpretację alternatywną. Ponieważ także pozostawienie bez łuku 2. trioli t. 373 budzi wątpliwości, w tekście głównym proponujemy łukowanie wzorowane na analogicznych t. 377-378. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wn , Dopiski WfH |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- …
- 21
- Następna »