mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 120-122

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez łuku l.r. w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: cały pasaż l.r. od e do e3.                  Tu pusta klisza 

Łuk do końca t. 121 w Wa, interpretacja kontekstowa

Łuk do t. 122 w Wn3

EZnieU
..

Uzupełnienie łuku l.r. jest oczywiście muzycznie uzasadnione. W tekście głównym zachowujemy jednak notację oryginalną, gdyż w podobnych kontekstach Chopin stosował obie pisownie – z łukiem tylko nad pr.r., domyślnie obowiązującym także l.r. lub z łukami dla każdej ręki osobno. Zarówno w Wa, jak i w Wn3 dodano łuk odpowiadający łukowi pr.r. – w Wa do końca t. 121, w Wn3 do e3. Łuk Wa zaczyna się dopiero w t. 121 (w nowej linii), jednak jego początek wskazuje na kontynuację z poprzedniego taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Adiustacje Wn

t. 122

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Kliniki w Wf (→Wa) i Wn3

!!!   miniat: nic                TGTU = 2 kliniki

Bez znaków w Wn1 (→Wn2)
..

Brak kliników na początku taktu to najprawdopodobniej przeoczenie sztycharza Wn1 (→Wn2). Znaki dodano w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 124-126

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuk w Wf (→Wa) i Wn3

!!!   miniat: nic.              TGTU

Bez łuku w Wn1 (→Wn2)
..

Łuk w Wf został prawdopodobnie dodany w ostatniej fazie korekt, dlatego nie ma go w Wn1 (→Wn2). Wskazuje na to kształt łuku, z trudem dopasowywany do już istniejących elementów zapisu. Łuk dodano w Wn3 (także w l.r.).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 124-126

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez łuku l.r. w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.             Tu pusta klisza 

Łuk w Wn3

górą taki jak w pr.r.
..

Tak jak 4 takty wcześniej, dodany w Wn3 łuk l.r. wydaje się uzasadniony, lecz niekonieczny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 126-127

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: cały motyw (5 ósemek), obie pięciolini.             EZTU

Wn2a

EZnieU

Wn3

EZnieU1
..

Trudno stwierdzić, jak mogło dojść do zmiany prawidłowego tekstu Wn2 (nie licząc błędu w 1. ósemce t. 127, omówionego osobno) na zubo­żo­ną wersję Wn2a. Być może miało tu miejsce nowe wysztychowanie zużytego fragmentu płyty w celu usunięcia coraz wyraźniejszych z czasem usterek druku. Ślady stosowania tego typu zabie­gów znajdujemy np. w Koncercie f op. 21 – patrz charakterystyka jego Wn1a. Zdarzało się, że w nowo sztychowanym tekście popełniano różne pomyłki, najczęściej właśnie przeoczenia. Jednak w omawianym miejscu usterki druku widoczne są raczej na dostępnych egzemplarzach Wn2a, a więc po ewentualnych poprawkach (por. np. egzemplarz z Biblioteki Narodowej w Warsza­wie).
W Wn3 wprowadzono w tym miejscu wersję opartą na Wnork, różniącą się pewnymi szczegółami od autentycznej wersji Wf (→Wn1→Wn2). Czy adiustator Wn3 poprawiał błędny tekst Wn2a, nie mając już dostępu do auten­tycznej wersji wydrukowanej (z jednym tylko błędem) w Wn1 i Wn2? Wydaje się to bardziej prawdopodobne niż ewentualne bezpośrednie zmiany w wersji Wn2, w której wystarczyło poprawić błędną górną nutę 1. ósemki t. 127.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn