mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wa

t. 47

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

3 łuki w Wf

!!!   miniat: 6 szesnastek, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.                          TGTU

2 łuki w Wn1 (→Wn2)

jak TGTU, bez środkowego łuku

2 łuki w Wa

od e3 do ais2 (11. szesnastka) + trzeci TGTU

1 łuk w Wn3

całotaktowy
..

W tekście głównym podajemy kompletne łukowanie Wf. Wersje Wa i Wn1 (→Wn2) powstały zapewne w wyniku błędów sztycharzy. Jeden łuk w Wn3 wzorowany jest przypuszczalnie na łukowaniu analogicznej frazy w t. 95-96.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 52

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Klinik w Wf

!!!   miniat: nic.                 TGTU

Bez znaku w Wn i Wa
..

Brak klinika w Wa i Wn to zapewne skutek niefortunnego umieszczenia znaku w Wf pomiędzy kropkami wyznaczającymi zakres przenośnika oktawowego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn

t. 122

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

e przetrzymane w Wf (→Wn) i Wa2 (→Wa3)

!!!   miniat: nic.                  TGTU (łuk)

e powtórzone w Wa1

Tu pusta klisza 
..

Brak łuku przetrzymującego e może być przeoczniem sztycharza Wa1, poprawionym w Wa2 (→Wa3). Niewykluczone jednak, że pominięcie łuku było decyzją adiustatora, który uznał łuk za pomyłkowy, zauważając że Chopin mógł zapisać e jako całą nutę, tak jak w t. 116.
Kreska, widoczna w WfH przed 2. półnutą e, łączy się być może z kwestią jej przetrzymania (o ile w ogóle niesie jakiś konkretny przekaz). Jej autentyczność i znaczenie są jednak niejasne – można w niej widzieć przekreślenie łuku, co oznaczałoby powtórzenie e, lub skreślenie łuku i tej półnuty, co podkreślałoby brak powtórzenia. Wobec tych wątpliwości znaku tego nie uwzględniamy.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wa , Dopiski WfH