mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 76-77

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez łuków w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: od 2. ósemki 76 do 2. ósemki 77, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                         Tu pusta klisza 

Łuk w t. 76 w Wa i Wn3

jak TGTU, tylko bez nawiasu

Łuki proponowane przez redakcję
..

Brak łuków w Wf wydaje się być niedopatrzeniem (Chopina lub sztycharza), toteż w tekście głównym proponujemy uzupełnienie łuków na wzór analogicznych lub zbliżonych taktów, np. t. 74-75. W t. 76 łuk dodano już w Wa i Wn3. Podobnie w t. 78.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 77

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

cis1 w Wf, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: od 3. do 8. ósemki, tylko dolna 5-linia, bez pedału i wideł.                   TGTU = 2 # (ais i cis1)

cisis1 w Wf (możliwa interpretacja→Wn,Wa)

!!!   tylko # ais blisko tercji
..
W Wf przed 7. ósemką postawiony jest jeden znak,  na wysokości h, tak iż nie jest jasne, czy dotyczy on dolnej nuty tercji (dając ais), czy górnej (dając cis1). W akordzie orkiestry występuje tu – zarówno w RFrork, jak i Wfork – cis1 w partii altówek. Rysują się dwie możliwości:
  1. Wf nie zawiera wyraźnego błędu, jedynie  podwyższający a na ais (potrzebny) został postawiony nieco za wysoko; prowadzi to do wersji z cisis1 (obowiązuje  z 1. połowy taktu), w której cis1 altówek ma charakter nuty zamiennej. Wersja ta przy czytaniu Wf narzuca się w sposób naturalny i tak właśnie zinterpretowano to miejsce w Wn (dodając jednak  w partii altówek) i Wa. Niewykluczone, że tak też grali je na lekcjach uczniowie Chopina, toteż brak poprawek w egzemplarzach lekcyjnych może wskazywać na cisis1.
  2. Krzyżyk w Wf miał w intencji Chopina przywracać cis1, zaś podwyższenie a na ais, oczywiste wobec krzyżyków w pr.r., zostało przeoczone. Niewątpliwe cis1 altówek przemawia zdecydowanie za tą wersją, gdyż użycie dźwięku akordowego jest w tego rodzaju akompaniamencie orkiestrowym bardziej prawdopodobne. Na możliwość tę zdaje się też wskazywać pedalizacja, gdyż zdjęcie (ewentualnie zmiana) pedału przed 4. ćwierćnutą taktu w wersji z cisis1 nie byłoby konieczne (por. autentyczną pedalizację w zbliżonym kontekście harmonicznym w Fantazji f op. 49, t. 18)

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 78

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

Przed przedostatnią oktawą w Wf (→Wn) nie ma znaków chromatycznych. Ponieważ jednak w wydaniach tych (oprócz Wn3) pierwsza połowa taktu zapisana jest z użyciem przenośnika oktawowego, można uważać za obowiązujące krzyżyki przed 1. oktawą taktu. Wn3 ma notację bez przenośnika (jak w naszych transkrypcjach), przez co brak znaków stał się wyraźnym błędem. W Wa dodano krzyżyki przed tą oktawą, dopisano je także w WfD.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błędy Wn

t. 79

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia, bez pedału.          Tu pusta klisza 

Palcowanie Wa

pod półnutą dis 15 z łuczkiem pod
..

Podana w Wa zamiana palców na dis odzwierciedla raczej preferencje Fontany niż Chopina – łukowanie sugeruje tu przeniesienie ręki, a nie podmianę palców, opóźniającą osiągnięcie docelowej, szerokiej pozycji ręki. Por. autentyczne palcowanie podobnej figury w t. 38.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 86

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

Źródła różnią się notacją znaków chromatycznych w 2. połowie taktu, żadne nie zawiera jednak wyraźnego błędu. W stosunku do pisowni przyjętej w tekście głównym (w nawiasie numer nuty):

  • w Wf (→Wa1) nie ma  przed eis2 (1) ani  przed ais2 (6), jest natomiast  przed cisis2 (11);
  • w Wn1 (→Wn2) i Wa2 (→Wa3) nie ma  przed eis2 (1), a jest  przed cisis2 (11);
  • w Wn3 nie ma  przed fisis2 (10).

Różnice wynikają przede wszystkim z odmiennych konwencji obowiązywania znaków przy nutach objętych i nieobjętych przenośnikiem oktawowym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn