Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 45

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

Triole na 6. i 7. ósemce taktu rozpoczynają się w Wf septymą dis2-cis3. Te oczywiste błędy Chopin poprawił w WfD, poprawną wersję mają także Wn i Wa. Ołówkowe wpisy znajdują się również w WfS i WfJ, ich sens nie jednak całkiem jasny. W WfS w otoczeniu błędnych nut dopisano ołówkiem jakby główki nutowe, wyglądają one jednak raczej jak skreślenie cis2 niż dopisanie h2. Mimo to, ponieważ trudno sobie wyobrazić inny cel dopisków w tym miejscu, przyjmujemy, że intencją piszącego – przypuszczalnie Chopina – była korekta błędnych nut. Jeszcze mniej oczywisty jest ołówkowy wpis w WfJ, w niczym nieprzypominający naniesień Chopinowskich – obie błędne nuty zostały obwiedzione kółkami i nad każdą dopisano niezbyt czytelny znak, być może literę (b?). Mogłoby to oznaczać, że wpisu dokonała osoba anglojęzyczna, a więc np. panna Stirling, która w innych utworach niewątpliwie kopiowała Chopinowskie wpisy ze swoich egzemplarzy do egzemplarzy siostry Chopina.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Adiustacje Wn , Dopiski WfS

t. 46

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: 2 ostatnie szesnastki 46 + 2 pierwsze 47, tylko górna 5-linia, bez widełek. Na miniaturze łuk 47 nisko i płasko (jak 46).                        Tu pusta klisza 

Palcowanie Wa

EZnieU = 2 cyfry

Palcowanie wpisane do WfH

jak war 22, tylko w nawiasie: (4 1)

..

Palcowanie Fontany dodane w Wa stanowi najnaturalniejszą kontynuację Chopinowskiej wskazówki wpisanej w WfS – patrz poprzednia uwaga. Identyczne palcowanie wpisane jest – być może na podstawie Chopinowskiej uwagi – w WfH.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfH

t. 47

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy  przed e3. Znak dodano zarówno w Wn, jak i Wa, został również wpisany w WfH (kształt znaku nie jest charakterystyczny dla pisma Chopina).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Dopiski WfH

t. 49

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfS

!!!   miniat: nic.                TGTU

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Wa

EZnieU (3 cyfry)

..

Mało czytelny dopisek Chopina w WfS wskazuje najprawdopodobniej użycie 4. palca na dis2. Cyfry dodane przez Fontanę w Wa oznaczają to samo palcowanie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfS

t. 49

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

Przed 4. od końca trzydziestodwójką nie ma w Wf (→Wn1Wn2) znaku chromatycznego. Brak  jest tu niewątpliwie błędem, powtórzonym zapewne za [A], gdyż tego typu niedokładności notacji znaków chromatycznych są typowe dla Chopina. Krzyżyk dodano w Wa oraz w Wn3, przy czym w tym ostatnim wydaniu usunięto także inną usterkę pisowni Chopina – niepotrzebnie powtórzony  przed ais2 w 3. grupie szesnastek. 
Krzyżyk w omawianym miejscu został być może dopisany w WfH – patrz sąsiednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy , Błędy powtórzone Wn