mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 94

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Wf (→Wa)

!!!   miniat: 4. miara taktu, tylko górna 5-linia, bez wideł i palcowań.                          TGTU = ostatnie dis1 l.r. na swoim miejscu + wiązanie l.r.

Wn1 (→Wn2)

wg miniatury

Wn3

wg miniatury = dłuższa belka (lub uzupełnienie) + l.r. (ostatnia ósemka wcześniej)
..

W tekście głównym podajemy niebudzący wątpliwości rytm Wf (→Wa). W Wn1 (→Wn2) całą grupę 6 nut omyłkowo połączono wiązaniem trzydziestodwójkowym, co w Wn3 zadiustowano, dodając cyfrę 6 i przesuwając ostatnią ósemkę l.r. pod fisis2. Dało to wersję zupełnie dowolną i nadal błędną, gdyż sekstola powinna tu być zapisana szesnastkami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 99

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

W Wn1 (→Wn2) gis1 na początku taktu ma błędnie wartość szesnastki, co poprawiono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 105

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

Oznaczenia triol są dodatkiem redakcji.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 112

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

cis2 powtórzone w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ostatnia szesnastka 1. połowy taktu i 1. triola drugiej, tylko górna 5-linia.                TGTU = puste

cis2 przetrzymane w Wa

łuczek przetrzymujący cis2
..

Przetrzymanie cis2 miało przypuszczalnie na celu rytmiczne upodobnienie 2. połowy tego taktu do bliźniaczego pasażu w 1. połowie t. 111. Palcowanie dopisane w WfS dowodzi, że nutę na początku pasażu należy powtórzyć, a wersja Wa to dowolna ingerencja adiustatora.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 122

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

e przetrzymane w Wf (→Wn) i Wa2 (→Wa3)

!!!   miniat: nic.                  TGTU (łuk)

e powtórzone w Wa1

Tu pusta klisza 
..

Brak łuku przetrzymującego e może być przeoczniem sztycharza Wa1, poprawionym w Wa2 (→Wa3). Niewykluczone jednak, że pominięcie łuku było decyzją adiustatora, który uznał łuk za pomyłkowy, zauważając że Chopin mógł zapisać e jako całą nutę, tak jak w t. 116.
Kreska, widoczna w WfH przed 2. półnutą e, łączy się być może z kwestią jej przetrzymania (o ile w ogóle niesie jakiś konkretny przekaz). Jej autentyczność i znaczenie są jednak niejasne – można w niej widzieć przekreślenie łuku, co oznaczałoby powtórzenie e, lub skreślenie łuku i tej półnuty, co podkreślałoby brak powtórzenia. Wobec tych wątpliwości znaku tego nie uwzględniamy.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wa , Dopiski WfH