Zagadnienia : Niedokładności Wf
t. 76-77
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Pedalizacja Wf wydaje się niekompletna – nie widać żadnego muzycznego uzasadnienia dla pominięcia znaku w t. 76, a takt ten kończy linię tekstu, co sprzyja przeoczeniom. Niewykluczone jednak, że to znak w t. 77 został wpisany lub pozostawiony przez pomyłkę. Nie mając pewności, co do intencji Chopina, w tekście głównym pozostawiamy uwzględnienie zmiany pedału w tym miejscu wyczuciu wykonawcy. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf , Brak znaku zdjęcia pedału |
|||||
t. 77
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
W Wf przed 7. ósemką postawiony jest jeden znak, na wysokości h, tak iż nie jest jasne, czy dotyczy on dolnej nuty tercji (dając ais), czy górnej (dając cis1). W akordzie orkiestry występuje tu – zarówno w RFrork, jak i Wfork – cis1 w partii altówek. Rysują się dwie możliwości:
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
|||||
t. 86
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Źródła różnią się notacją znaków chromatycznych w 2. połowie taktu, żadne nie zawiera jednak wyraźnego błędu. W stosunku do pisowni przyjętej w tekście głównym (w nawiasie numer nuty):
Różnice wynikają przede wszystkim z odmiennych konwencji obowiązywania znaków przy nutach objętych i nieobjętych przenośnikiem oktawowym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
|||||
t. 88-90
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
W Wf brak podwyższającego a2 na ais2 na 4. mierze t. 88 i 90. Znaki dodano zarówno w Wn, jak i w Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy |
|||||
t. 91
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Podział rytmiczny 4. miary taktu nie jest w Wf pewny – cyfra 5 postawiona jest nad czwartą z grupy pięciu szesnastek. Albo właściwa cyfra umieszczona została niedokładnie (‘5’ opisująca kwintolę powinna znajdować się nad 3. nutą), albo sztycharz omyłkowo dał ‘5’ zamiast ‘3’ określającej trzy ostatnie szesnastki jako triolę. Żaden z egzemplarzy lekcyjnych nie zawiera wskazówek dotyczących rytmu. Do tekstu głównego przyjmujemy pierwszą możliwość, opartą na założeniu, że w notacji Wf, choć niedokładnej, nie ma jednak błędu. Wypisana bez niejasności wersja z kwintolą znajduje się w Wn i Wa. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |