Wn1
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 91

Kwintola w Wf (prawdopodobne odczytanie→Wn,Wa)

!!!   miniat: ta co w sąsiedniej adnotacji, tylko z cyfrą.          Tu EZTU = nuta, łuk,  i belka l.r. + '5' w pr.r.

Triola w Wf, możliwa interpretacja

EZnieU (l.r. + '3')

Podział rytmiczny 4. miary taktu nie jest w Wf pewny – cyfra 5 postawiona jest nad czwartą z grupy pięciu szesnastek. Albo właściwa cyfra umieszczona została niedokładnie (‘5’ opisująca kwintolę powinna znajdować się nad 3. nutą), albo sztycharz omyłkowo dał ‘5’ zamiast ‘3’ określającej trzy ostatnie szesnastki jako triolę. Żaden z egzemplarzy lekcyjnych nie zawiera wskazówek dotyczących rytmu. Do tekstu głównego przyjmujemy pierwszą możliwość, opartą na założeniu, że w notacji Wf, choć niedokładnej, nie ma jednak błędu. Wypisana bez niejasności wersja z kwintolą znajduje się w Wn i Wa.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.