mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 76-77

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez znaku  w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki 76 i 2 pierwsze 77, tylko dolna 5-linia, bez łuków.                  Tu tylko Ped 77 

Prawdopodobna interpretacja

TGTU bez nawiasu =  Ped

Możliwa interpretacja

Tu pusta klisza 

Wariantowa propozycja redakcji

TGTU = (  Ped )
..

Pedalizacja Wf wydaje się niekompletna – nie widać żadnego muzycznego uzasadnienia dla pominięcia znaku  w t. 76, a takt ten kończy linię tekstu, co sprzyja przeoczeniom. Niewykluczone jednak, że to znak  w t. 77 został wpisany lub pozostawiony przez pomyłkę. Nie mając pewności, co do intencji Chopina, w tekście głównym pozostawiamy uwzględnienie zmiany pedału w tym miejscu wyczuciu wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Brak znaku zdjęcia pedału

t. 77

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

cis1 w Wf, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: od 3. do 8. ósemki, tylko dolna 5-linia, bez pedału i wideł.                   TGTU = 2 # (ais i cis1)

cisis1 w Wf (możliwa interpretacja→Wn,Wa)

!!!   tylko # ais blisko tercji
..
W Wf przed 7. ósemką postawiony jest jeden znak,  na wysokości h, tak iż nie jest jasne, czy dotyczy on dolnej nuty tercji (dając ais), czy górnej (dając cis1). W akordzie orkiestry występuje tu – zarówno w RFrork, jak i Wfork – cis1 w partii altówek. Rysują się dwie możliwości:
  1. Wf nie zawiera wyraźnego błędu, jedynie  podwyższający a na ais (potrzebny) został postawiony nieco za wysoko; prowadzi to do wersji z cisis1 (obowiązuje  z 1. połowy taktu), w której cis1 altówek ma charakter nuty zamiennej. Wersja ta przy czytaniu Wf narzuca się w sposób naturalny i tak właśnie zinterpretowano to miejsce w Wn (dodając jednak  w partii altówek) i Wa. Niewykluczone, że tak też grali je na lekcjach uczniowie Chopina, toteż brak poprawek w egzemplarzach lekcyjnych może wskazywać na cisis1.
  2. Krzyżyk w Wf miał w intencji Chopina przywracać cis1, zaś podwyższenie a na ais, oczywiste wobec krzyżyków w pr.r., zostało przeoczone. Niewątpliwe cis1 altówek przemawia zdecydowanie za tą wersją, gdyż użycie dźwięku akordowego jest w tego rodzaju akompaniamencie orkiestrowym bardziej prawdopodobne. Na możliwość tę zdaje się też wskazywać pedalizacja, gdyż zdjęcie (ewentualnie zmiana) pedału przed 4. ćwierćnutą taktu w wersji z cisis1 nie byłoby konieczne (por. autentyczną pedalizację w zbliżonym kontekście harmonicznym w Fantazji f op. 49, t. 18)

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 86

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

Źródła różnią się notacją znaków chromatycznych w 2. połowie taktu, żadne nie zawiera jednak wyraźnego błędu. W stosunku do pisowni przyjętej w tekście głównym (w nawiasie numer nuty):

  • w Wf (→Wa1) nie ma  przed eis2 (1) ani  przed ais2 (6), jest natomiast  przed cisis2 (11);
  • w Wn1 (→Wn2) i Wa2 (→Wa3) nie ma  przed eis2 (1), a jest  przed cisis2 (11);
  • w Wn3 nie ma  przed fisis2 (10).

Różnice wynikają przede wszystkim z odmiennych konwencji obowiązywania znaków przy nutach objętych i nieobjętych przenośnikiem oktawowym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 88-90

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

W Wf brak  podwyższającego a2 na ais2 na 4. mierze t. 88 i 90. Znaki dodano zarówno w Wn, jak i w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy

t. 91

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Kwintola w Wf (prawdopodobne odczytanie→Wn,Wa)

!!!   miniat: ta co w sąsiedniej adnotacji, tylko z cyfrą.          Tu EZTU = nuta, łuk,  i belka l.r. + '5' w pr.r.

Triola w Wf, możliwa interpretacja

EZnieU (l.r. + '3')
..

Podział rytmiczny 4. miary taktu nie jest w Wf pewny – cyfra 5 postawiona jest nad czwartą z grupy pięciu szesnastek. Albo właściwa cyfra umieszczona została niedokładnie (‘5’ opisująca kwintolę powinna znajdować się nad 3. nutą), albo sztycharz omyłkowo dał ‘5’ zamiast ‘3’ określającej trzy ostatnie szesnastki jako triolę. Żaden z egzemplarzy lekcyjnych nie zawiera wskazówek dotyczących rytmu. Do tekstu głównego przyjmujemy pierwszą możliwość, opartą na założeniu, że w notacji Wf, choć niedokładnej, nie ma jednak błędu. Wypisana bez niejasności wersja z kwintolą znajduje się w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn