Pedalizacja
t. 101
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Podobnie jak w analogicznych t. 50-52, proponowany przez redakcję moment zdjęcia pedału z t. 99 (zgodny z oznaczeniem wprowadzonym w Wn3) pozwala na zachowanie wybrzmienia szeroko rozłożonego akordu Gis-dur aż do końca frazy. W tym przypadku można też, zdaniem redakcji, wyobrazić sobie jeszcze dłuższe zatrzymanie pedału, np. do końca 3. miary t. 101 lub nawet do końca t. 103. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Brak znaku zdjęcia pedału |
||||||
t. 102
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH |
||||||
t. 108
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Pedalizacja większości źródeł jest z pewnością błędna – pedał musi być zmieniony w połowie taktu, wraz ze zmianą akordu (por. t. 106). Patrz też uwaga dotycząca znaku . kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
||||||
t. 108
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Błąd w oznaczeniach pedalizacji w połowie tego taktu nie musi oznaczać, że także ostatnia została postawiona pomyłkowo. Mimo iż kolejnej niedokładności nie da się wykluczyć, różnica w stosunku do t. 106 mogła być zamierzona. Dlatego w tekście głównym pozostawiamy wersję większości źródeł. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||
t. 111
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
W tekście głównym proponujemy zmianę pedału na 4. mierze taktu ze względu na zmianę podstawy basowej w partii orkiestry (wiolonczele i kontrabasy) z H na His. Niewielkie zmieszanie harmonii mogło nie być rażące na fortepianach z czasów Chopina. Niewykluczone też, że dopisując pedalizację, kompozytor nie skoordynował partii fortepianu z partią orkiestry, zwłaszcza że ten chromatyczny postęp basu nie pojawia się przy dwóch poprzednich wystąpieniach tematu (t. 19 i 60). kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |