Zagadnienia : Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych
- « Poprzednia
- 1
- …
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- …
- 26
- Następna »
t. 103
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
W Wf (→Wa,Wn1→Wn2) nie ma przywracającego h2 w 2. grupie przednutek i przywracającego fis1 w ostatniej grupie l.r. Te oczywiste z harmonicznego punktu widzenia przeoczenia Chopina poprawiono tylko w Wn3 i – częściowo – w egzemplarzach lekcyjnych: dopisany jest w WfS, – w WfH. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Dopiski WfS , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa , Dopiski WfH |
|||||||||||||||
t. 105-107
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Podane w tekście głównym w t. 105 i 107 palcowanie WfS, z chętnie przez Chopina stosowanym zesunięciem 1. palca, zostało wpisane przez niego ołówkiem i powtórzone ("poprawione") atramentem przez pannę Stirling. W tym świetle odmienne palcowanie WfH wydaje się znacznie mniej charakterystyczne dla Chopina. Fontana w Wa podaje dwa warianty palcowania, z których pierwszy pokrywa się z palcowaniem Chopinowskim (WfS). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Różnice palcowania , Dopiski WfS , Dopiski WfH |
|||||||||||||||
t. 106-108
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
W pierwszych połowach t. 106 i 108 WfS zawiera palcowanie wpisane ołówkiem, w większości bardzo niewyraźne (wymazywane?), co powoduje duże trudności nie tylko w rozpoznaniu cyfr, ale czasem nawet w stwierdzeniu, czy w ogóle były w danym miejscu wpisane. Tam, gdzie cyfry są wystarczająco wyraźne, by to stwierdzić, można rozpoznać rękę Chopina. W tekście głównym podajemy te cyfry, które udało się na podstawie dostępnych źródeł rozszyfrować z zadowalającym stopniem prawdopodobieństwa. Warto zauważyć, że jedyna zupełnie wyraźna cyfra, 3. palec na e1, 4. szesnastce t. 106, definiuje już całe palcowanie w zasadzie jednoznacznie. Palcowanie WfH wyznacza odmienną pozycję ręki, a użyty nadkład 5. palca wydaje się w tym kontekście mniej charakterystyczny dla Chopina. Palcowanie Fontany w Wa jest jeszcze inne, choć znacznie bliższe wpisanemu w WfH. Autentyczność obu tych palcowań jest niepewna. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Różnice palcowania , Dopiski WfS , Dopiski WfH |
|||||||||||||||
t. 106-108
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Palcowanie WfS w 2. połowie t. 106 i 108, zapewne Chopinowskie, jest – tak jak w 1. połowie – bardzo trudne do odczytania. Zgodnie z Ogólnymi Zasadami Redakcyjnymi, p. 17, w tekście głównym podajemy za pierwszym razem – w t. 106 – uzupełniające się cyfry wpisane w obu taktach. Odmienne palcowanie WfH można traktować jako być może autentyczną alternatywę. Palcowanie Fontany w Wa jest w pełni zgodne z wpisem WfS, a co do meritum także z WfD. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Różnice palcowania , Dopiski WfS , Dopiski WfH |
|||||||||||||||
t. 106-108
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
W tekście głównym podajemy w t. 106 palcowanie oparte na uzupełniających się wpisach w WfS w t. 106 i 108 – por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 17. Charakteryzuje się ono regularnością zmian pozycji ręki – 1. palec wypada na e2 zarówno w części wznoszącej pasażu, jak i opadającej. Cyfry wpisane w tych taktach w WfH opisują inne palcowanie, w którym w części wznoszącej pasażu 1. palec wypada na h1, co za cenę szerszej pozycji ręki – h1-cis3 – pozwala na nieco łatwiejszą zmianę pozycji. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfS , Dopiski WfH |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- …
- 26
- Następna »