mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 91

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez znaków w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.             Tu pusta klisza 

Kliniki w Wn

TGTU = 2 kliniki
..

Brak kliników nad najwyższymi nutami 2. i 3. miary taktu jest zdaniem redakcji niedopatrzeniem – por. kliniki w analogicznym t. 42, a także równie dokładną notację t. 89. Z tego względu znaki uzupełnione w Wn wprowadzamy do tekstu głównego, mimo że prawdopodobieństwo dodania ich przez Chopina jest niewielkie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 91

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

W Wf nie ma znaków chromatycznych przed 4. szesnastką pr.r. i dolną nutą 3. ósemki l.r. Typowe dla Chopina pominięcia znaków aktualnej tonacji poprawiono zarówno w Wn, jak i w Wa. Krzyżyk w l.r. został również dopisany w WfH i WfS. W tym ostatnim egzemplarzu dopisane są również dwa znaki przypominające – podwójne krzyżyki przed fisis2 na 2. i 4. mierze taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Dopiski WfS , Ostatni znak przykluczowy , Dopiski WfH

t. 93-94

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

We wszystkich źródłach oprócz Wn3 trzy najniższe oktawy postępu basowego zapisane są skrótowo za pomocą cyfr 8.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Skrótowy zapis oktaw

t. 93

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

cis2 w akordzie w Wf (→Wa) i Wn3

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia, bez łuku i wideł.           TGTU

h1 w Wn1 (→Wn2)
..

Wersja Wn1 (→Wn2) jest najprawdopodobniej błędna – nawet gdyby przyjąć, że Chopin brał udział w przygotowaniu Wn1, użycie h1 w tym kontekście wymagałoby ostrzegawczego . Jako błąd potraktowano to w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 94

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Wf (odczyt dosłowny) i Wa3

jak na miniaturze.   Belka szesnastkowa od początku wiązania

Wn1 (→Wn2), interpretacja kontekstowa (możliwa interpretacja Wf)

Wa1 (→Wa2) – prawdopodobna interpretacja Wf

TGTU

Wn3, interpretacja kontekstowa
..

Zapis rytmiczny 1. połowy taktu jest w Wf niejsany – grupa 20 trzydziestodwójek według zapisanych wartości rytmicznych rozpoczyna się po szesnastce eis4, ale według rozplanowania nut – po ósemce. W Wn1 (→Wn2) zmieniono rozplanowanie nut, popełniono jednak błąd w układzie wiązania, przez co oba eis4 są szesnastkami; po poprawieniu błędu wersja Wn1 (→Wn2) stanowi możliwą interpretację pisowni Wf. Inną interpretację tworzy wersja Wa1 (→Wa2), w której pierwszemu eis4 nadano wartość ósemki. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobne jest, że intencji Chopina odpowiada ta druga wersja, którą tym samym podajemy w tekście głównym. W Wn3 do błędu wcześniejszych Wn dodano kolejny – niewłaściwe rozplanowanie ósemek l.r. względem pr.r. W Wa3 przywrócono niejasną notację Wf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne