mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 385

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tercja c1-e1 w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.                    TGTU = tercja i pauza nad nią 

Bez tercji w Wn

pauza niżej (na środku)
..

Brak kończącej frazę partii orkiestry tercji c1-e1 to najprawdopodobniej błąd sztycharza Wn. Mogłoby to również wskazywać na dodanie jej w ostatniej korekcie Wf, ale za pomyłką sztycharza przemawia umieszczenie w Wn określenia Solo dopiero nad 2. miarą taktu, prawdopodobnie właśnie ze względu na tę tercję, która do partii solowej nie należy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 385

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk od 2. ósemki w źródłach

!!!   miniat: nic.                    EZnieU

Łuk od 1. ósemki proponowany przez redakcję

EZTU
..

Chopin precyzyjnie oznaczył artykulację akompaniamentu jeszcze w 5 podobnych miejscach. W czterech z nich łuk zaczyna się wyraźnie od 1. ósemki, a w piątym jego początek jest niejasny. Ponieważ artykulacja niewątpliwie ma być za każdym razem taka sama, uznajemy późniejsze rozpoczęcie łuku w omawianym takcie za niedokładność i w tekście głównym przyjmujemy łuk biegnący od 1. ósemki taktu.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 390

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez  w Wf

!!!   miniat: 3 ostatnie ósemki 390, tylko dolna 5-linia.              Tu pusta klisza 

 przed 5. ósemką w Wn

 po 6. ósemce w Wa

TGTU ale bez nawiasu

 proponowana przez redakcję
..

Brak w Wf  po znaku  w t. 389 to najprawdopodobniej przeoczenie – Chopina lub sztycharza – gdyż nie widać powodu, by notacja odbiegała tu od pozostałych, podobnych fragmentów. Znak uzupełniono już w Wn i Wa. Patrz też t. 394-395.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Brak znaku zdjęcia pedału

t. 390

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

 w Wf

!!!   miniat: nic.                    EZnieU

 w Wn i Wa

EZnieU

 z  proponowany przez redakcję

EZTU
..

W źródłach nie ma  pod znakiem obiegnika, jednak "poprzeczka" widoczna w znaku Wf –  – bywała używana do zaznaczenia, że dolną nutę obiegnika należy podwyższyć (patrz np. Nokturn H op. 62 nr 1, t. 12, w którym Chopin w jednym z autografów zapisał obiegnik znakiem , a w innym wypisał drobnymi nutkami, z których dolna jest podwyższona). Zwraca również uwagę, że znak w Wf jest odwrócony, co może sugerować nienaturalną w tym kontekście kolejność zamiennych nut (najpierw dolna, potem górna). Notacji tej, zapewne przypadkowej, nie powtórzono ani w Wn, ani w Wa. W tekście głównym podajemy ogólnie przyjętą pisownię, odpowiadającą najbardziej prawdopodobnemu wykonaniu obiegnika.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 390-391

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

T. 390 jest w Wn1 (→Wn2) ostatni w linii tekstu, co prawdopodobnie spowodowało niedokładność w zapisie łuku biegnącego od f3 – pominięto jego dokończenie w t. 391. Możliwie też, że brak końcówki łuku jest skutkiem ubocznym adiustacji wysokości 1. ósemki w t. 391. W Wn3 łuk pominięto całkiem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn