mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 325

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Krótkie akcenty w Wf (→Wn)

!!!   miniat: nic.                 TGTU (6 akcentów)

Pionowe akcenty w Wa

zamiast krótkich
..

Częste zmiany akcentów poziomych na pionowe to jedna z charakterystycznych adiustacji Wa – por. np. t. 320. W tym przypadku pionowe akcenty wprowadzono konsekwentnie także w trzech następnych taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 325

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf (→Wa1) nie ma  przywracającego a2  w ostatniej parze szesnastek. To oczywiste niedopatrzenie uzupełniono w Wn i Wa2 (→Wa3). W tych samych wydaniach dodano jeszcze ostrzegawczy  przed 5. szesnastką a1, co uwzględniamy w tekście głównym, i  przed cis3, co nie wydaje się konieczne. Zachowujemy natomiast występujący we wszystkich wydaniach, formalnie niepotrzebny  przed eis2 w 5. parze szesnastek.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 325

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: 6 szesnastek , tylko dolna 5-linia.                 Tu 12cyfr w nawiasie (1423 1324 1314)

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Fontany w Wa

bez nawiasów : 1424 1324 1314
..

Zarówno w Wa, jak i w WfH opalcowano ten takt bardzo starannie, stosując tę samą zasadę dla górnych nut tercji – 1. palec na białym klawiszu, a drugi na czarnym (por. t. 322-324). Także palcowanie dolnych nut jest bardzo podobne – 3. palec na czarnym klawiszu i czwarty na białym, jednak w WfH zasada ta ulega modyfikacji przy następstwie dwóch kolejnych białych klawiszy. W rezultacie oba palcowania różnią się tylko cyfrą dotyczącą eis1.
Ostatnia cyfra w WfH była zmieniana z 3 na 4 – prawdopodobnie poprawka pomyłki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfH

t. 326-328

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Krótkie akcenty w Wf (→Wn)

!!!   miniat: nic.                 TGTU (18 akcentów)

Pionowe akcenty w Wa

zamiast krótkich
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 326

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Jako 8. i 10. szesnastkę pr.r. Wf ma his2. Kontekst harmoniczny i pianistyczny wskazują na niewątpliwe błędy, które poprawiono w Wa i Wn3. Natomiast w Wn1 (→Wn2) zmieniono 8. szesnastkę na ais2, ale nie dodano  przed 10. nutą. Brak poprawek w egzemplarzach lekcyjnych świadczy, że najprawdopodobniej uczennice grały prawidłowy tekst, być może w ogóle nie sprawdzając dokładnie zapisu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn