mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 323

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

his i h w Wf (→Wn1→Wn2), interpretacja kontekstowa, i Wn3

!!!   miniat: 2 miary, tylko dolna 5-linia, bez cresc.           Tu # his 2. nuta i kaso h 7. nuta = TGTU

h i h w Wa

Tu pusta klisza 
..

W Wf (→Wn1→Wn2)  podwyższający 2. szesnastkę na his nie jest potem odwołany, przez co także 7. szesnastkę należałoby odczytywać jako his. Jest to z pewnością błąd, który poprawiono w Wa i Wn3. O ile jednak adiustator Wn3 skorygował tylko błędnie zapisaną nutę, dodając przed nią , o tyle w Wa usunięto  sprzed 2. nuty, zmieniając jej wysokość na h. Wersja ta, choć z muzycznego i pianistycznego względu możliwa, jest jednak na pewno dowolna – widoczne w Wf ślady dowodzą, że  dodano dopiero w korekcie, niemal na pewno na polecenie Chopina, który nie brał natomiast udziału w korektach Wa. W tekście głównym podajemy skorygowaną przez Chopina wersję Wf, zapisaną poprawnie w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 323

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach  przypominający przed 11. szesnastką l.r., c1. Dodajemy natomiast ostrzegawczy  przed 2. szesnastką pr.r. (gis1) i  przed 5. szesnastką h1. Pierwszy z tych znaków dodano już w Wn, wraz z mało uzasadnionym  przed ćwierćnutą fis2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 323

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

crescendo pod l.r. w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.                     EZnieU

crescendo pomiędzy pięcioliniami w Wn3

EZTU
..

W tym kontekście określenie crescendo odnosi się z pewnością do partii obu rąk, toteż umieszczenie go pod dolną pięciolinią wynikło najprawdopodobniej z braku miejsca pomiędzy pięcioliniami w Wf, a być może także w [A] (por. określenia w t. 324-326). Z tego względu w tekście głównym przenosimy tę wskazówkę pomiędzy pięciolinie; zmianę tę wprowadzono już w Wn3. W Wn i Wa określeniu nadano postać standardowego skrótu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 324

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed ćwierćnutą a2. Znak dodano również w Wa3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 324

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: klucz wiolinowy i 5 ostatnich szesnastek (f1 też w wiolinowym, z laską i wiązaniem do góry), tylko dolna 5-linia.                Tu (12) na f1 i fis1 (nowe TGTU)

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Fontany w Wa, interpretacja kontekstowa

2 pod fis1 (4. od końca)
..

W WfH cyfry palcowania dla 5. i 4. od końca szesnastki – 1-2 – wpisane są dwukrotnie, różnymi ołówkami. Ponieważ oba razy wpisano te same cyfry, wydaje się, że ktoś, kto wpisywał je za drugim razem nie zauważył pierwszego zapiu lub chciał poprawić jego czytelność. W obu wypadkach jednym z piszących mógł być Chopin, toteż cyfry te uwzględniamy w tekście głównym.
Podana w Wa cyfra palcowania dla 9. szesnastki jest najprawdopodobniej błędna – niemal na pewno chodzi tu o 2. palec, a nie trzeci, jak należy rozumieć cyfrę '2' w angielskim systemie oznaczania palców.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wa , Dopiski WfH