mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 149

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf (→Wn1) 8 ostatnich nut zapisanych jest jako 2 grupy szesnastek. Podział na grupy sugeruje, że Chopin miał na myśli ścisły i regularny podział, nuty te powinny więc być trzydziestodwójkami. Odpowiednią zmianę wprowadzono w Wa i Wn2 (→Wn3). Dodatkowe belki zostały też dopisane w WfJ, choć autentyczności tak mało charakterystycznego wpisu nie sposób potwierdzić.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Dopiski WfJ , Błędy powtórzone Wn

t. 154

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Kropka przedłużająca ćwierćnutę e nie jest częścią partii solowej i ma zastosowanie tylko przy wykonywaniu Koncertu bez akompaniamentu.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

t. 158

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Półnuta w Wf

!!!   miniat: nic.                     Tu pusta klisza 

Półnuta z kropką w Wn i Wa
..

Porównanie z podobnymi t. 160, 513 i 515 wskazuje na bardzo prawdopodobne przeoczenie w Wf kropki przedłużającej półnutę fis.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 162

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Szesnastki h1-a1 w Wf, odczyt dosłowny

Szesnastki h1-a1 w Wf, interpretacja kontekstowa

Trzydziestodwójki h1-a1 w Wn

EZnieU1

Szesnastka a1 w Wa

EZnieU2

Szesnastki a1-g1 w WfD

!!!  EZTU
..

Rytm 1. miary taktu, w Wf zapisany z błędem, dopuszcza dwa naturalne sposoby poprawienia – zmianę szesnastek na trzydziestodwójki, co zrobiono w Wn, lub skrócenie pierwszej nuty, jak to poprawiono w WfD. Za bardziej prawdopodobny uznajemy drugi sposób, odpowiadający rozplanowaniu nut względem ósemek l.r. i potwierdzony autorytetem WfD.

Oprócz poprawki błędu rytmicznego wpis w WfD zmienia także wysokości 2. i 3. nuty z h1-a1 na a1-g1. Można w tym widzieć wersję alternatywną w stosunku do tekstu drukowanego (wariant), jednak zdaniem redakcji jest to również poprawka błędu.

Jak doszło do powstania wersji Wa, można się jedynie domyślać, nic jednak nie wskazuje na to, by mogła ona odpowiadać ostatecznej intencji Chopina.

W tekście głównym podajemy wersję WfD, skorygowaną na lekcji z Chopinem zarówno pod względem rytmicznym, jak i melodycznym. Wersja ta jest zgodna z niebudzącą żadnych wątpliwości wersją analogicznego t. 517.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 162

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Ósemka e w źródłach

!!!   miniat: 1. miara, tylko dolna 5-linia.               Tu główka czarna i bez laski w górę

Półnuta proponowana przez redakcję
..

W tekście głównym proponujemy zatrzymanie podstawy basowej, tak jak to Chopin oznaczył w analogicznym t. 518.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne