Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 546-547

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf drugi łuk w każdym z tych taktów biegnie od d1 do e1. Niedokładność ta jest niemal na pewno wynikiem braku miejsca – wskutek upakowania siedmiu systemów na stronie odstępy między pięcioliniami są w Wf bardzo niewielkie. W Wn1 (→Wn2) łuk w t. 546 pozostawiono bez zmian, natomiast ten w t. 547 przeniesiono nad górne nuty; tak jak w przypadku pierwszego łuku w tych taktach, charakter tej zmiany (niedokładność czy adiustacja, a może niedokładna adiustacja) nie jest pewny. W Wa i Wn3 łuki przeniesiono wyżej, co uwzględniamy również w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 548-550

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

2 łuki w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: 7 szesnastek 548 + 1. grupa 549, tylko górna 5-linia, bez wideł.                    łuk nad c2-e2-fis2 548 + łuk nad całym 549 aż do 1. nuty 550

2 łuki w Wa

pierwszy jak w war_11, drugi od a2 548 do 1. nuty 550

1 łuk do końca t. 549 w Wn3

jak TGTU, ale tylko do ostatniej szesnastki 549 (trochę krótszy i bez kawałka w 550)

1 łuk do t. 550 proponowany przez redakcję

..

Łuki Wf są co najmniej niedokładne – łuk w t. 549 (pierwszym w nowej linii) jest kontynuacją nieistniejącego łuku w końcówce t. 548 (w systemie traktujemy ten łuk tak, jak odczytano go w Wn1 – jako rozpoczynający się w t. 549). Porównanie z analogicznymi t. 193-194 pokazuje, o jaki łuk Chopinowi najprawdopodobniej chodziło, wersję tę podajemy w tekście głównym. W Wa, podobnie jak w t. 541-542, uzupełniono łuk w najprostszy sposób – początkowy fragment łuku z t. 549 dodano nad 3. miarą t. 548. W Wn3 oba takty objęto jednym łukiem, nie doprowadzając go jednak do początku t. 550.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 553-554

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuki w Wf (→Wa)

!!!   miniat: ostatnia grupa 553 i 1. grupa 554, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.                    Tu lewy do ais1 na końcu 553, prawy od a1 554 (EZnieU)

Łuki Wn

lewy = war_11 + prawy EZTU

Łuki proponowane przez redakcję

TGTU

..

O tym, że łuki Wf (→Wa) prawdopodobnie nie odpowiadają ostatniej intencji Chopina świadczą:

  • precyzyjne łuki (i znaki staccato) w t. 550 i 552;
  • umiejscowienie  tak jak w t. 550 i 552, a nie na początku taktu, jak w t. 556;
  • zmiany rytmu i łukowania w ekspozycji – patrz t. 197 – świadczące o tym, że długie łuki od 1. szesnastki taktu to wersja pierwotna, zmieniana następnie przy różnych okazjach (korekty, egzemplarz lekcyjny). Wydaje się więc prawdopodobne, że i tu Chopin pozostawił niepoprawiony pierwotny zapis.

Biorąc powyższe pod uwagę, w tekście głównym przesuwamy punkt podziału łuków analogicznie do t. 550 i 552. Wersja Wn jest przypuszczalnie adiustacją idącą w podobnym kierunku, lecz uproszczoną.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 556

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: jw.                   EZnieU

2 łuki w Wn3

EZTU

..

W tekście głównym przyjmujemy zmianę łukowania wprowadzoną w Wn3. Chopin stosował niekiedy łuki nad pauzami, jednak w tym wypadku istnieją powody, by sądzić, że pozostawienie jednego łuku – najprawdopodobniej pierwotnego, patrz t. 197 – było niedopatrzeniem z jego strony.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 558-560

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuki motywiczne w Wf (→Wa)

!!!   miniat: cztery akordy z łukami, ścieśnione, tylko dolna 5-linia.                  EZTU

Łuki przetrzymujące w Wn

EZnieU

..

W tekście głównym podajemy notację Wf (→Wa) z łukami motywicznymi, łączącymi pary niższych wewnętrznych nut akordów, d1-c1c1-h. Nie można jednak wykluczyć, że sztycharz Wf błędnie zinterpretował zapis [A], w którym łuki te przetrzymywały najniższe nuty (kolejno h i a), tak jak górne łuki przetrzymują najwyższe nuty. Intencji Chopina odpowiadałaby wówczas pisownia Wn.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn