mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Umiejscowienie oznaczeń

t. 646

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Akcent l.r. w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 1. miara, obie pięciolinie, bez łuku pr.r.       EZnieU

Akcent długi dla obu rąk proponowany przez redakcję

EZTU
..

Porównanie ze znakami dynamicznymi analogicznych t. 648-650 prowadzi do wniosku, że krótki akcent nad akordem l.r. prawdopodobnie niedokładnie odtwarza zamysł Chopina. Stąd w tekście głównym proponujemy znak uśredniony zarówno pod względem wielkości, jak i przydziału do jednej lub obu rąk.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń

t. 648

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

 dla l.r. ​​​​​​​w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: ta co w t. 646, bez sempre.             EZnieU

​​​​​​​dla obu rąk w Wa

EZnieU1

Krótki akcent l.r. w Wn3

Akcent długi dla obu rąk proponowany przez redakcję

EZTU
..

Zdaniem redakcji, umiejscowienie znaku , który interpretujemy jako akcent długi, jest w Wf prawdopodobnie niedokładne – wprawdzie Chopin często stosował kombinację  , ale oba oznaczenia były wówczas zapisane koło siebie i na jednym poziomie. W tym wypadku akcent przypuszczalnie miał więc dotyczyć obu partii, a nie tylko l.r., co sugeruje notacja Wf (→Wn). Krótki akcent w Wn3 to efekt interpretacji omawianego znaku, dokonanej przez pryzmat t. 646. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 649

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

​​​​​​​dla l.r. w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 1. miara 649, obie pięciolinie, bez napisu na górze i fz.                EZnieU

Bez znaku w Wn

Akcent długi dla obu rąk proponowany przez redakcję
..

W wyniku porównania oznaczeń Wf w t. 646 i 648-650, interpretujemy znak w tym takcie jako akcent długi, odnoszący się do obu rąk. Brak znaku w Wn to zapewne przeoczenie sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń , Błędy Wn

t. 650

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

pr.r. w Wf

!!!   miniat: ta co 649.          EZnieU

​​​​​​​dla obu rąk w Wn1 (→Wn2) i Wa

EZnieU1

Dłuższe  ​​​​​​​w Wn3

EZnieU2

Akcent długi dla obu rąk proponowany przez redakcję

EZTU
..

W wyniku porównania oznaczeń Wf w t. 646 i 648-650, interpretujemy znak ​​​​​​​w tym takcie jako akcent długi, odnoszący się do obu rąk. Znak umieszczono niżej także w Wn i Wa. Rozciągnięcie znaku w Wn3 to efekt działań adiustatora, który nie domyślając się akcentującego charakteru tego znaku, widział w nim jedynie diminuendo i przypuszczalnie chciał je dokładniej dopasować do opadającej części pasażu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn