Zagadnienia : Umiejscowienie oznaczeń

t. 1

Utwór: op. 29, Impromptu As-dur

..

W Wf określenie legato ​umieszczono pomiędzy pięcioliniami. Nie wiadomo, czy takie umiejscowienie odpowiada intencji Chopina, czy jest to niedokładność w odtworzeniu podkładu. Nie ma to zresztą praktycznego znaczenia, gdyż w notacji Chopina znaki i określenia umieszczone nad pr.r. mogą odnosić się do obu rąk.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń

t. 1-5

Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur

Akcenty długie w A1 i Wn1

!!!   miniat: wycinek, 2 takty, górna pięciolinia z obszarem pomiędzy pięcioliniami.               EZTU = 5 akcentów i łuk nad górną pięciolinią

Krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn2

EZnieU

..

W tekście głównym podajemy 5 akcentów długich, umieszczonych pomiędzy pięcioliniami, co odpowiada niebudzącej wątpliwości pisowni A1. Notacja Wn1 jest z nią zasadniczo zgodna, choć na podstawie samego Wn1 trudno rozstrzygnąć, czy mamy do czynienia z krótkimi, czy długimi akcentami – są one w każdym razie nieco dłuższe niż większość akcentów w środkowej części Mazurka. Wersja pozostałych wydań, z krótkimi akcentami nad górną pięciolinią to z pewnością efekt rutynowej adiustacji – sztycharze Wf i Wn2 odtworzyli znaki w ten sam sposób, działając niezależnie od siebie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn

t. 3

Utwór: op. 24 nr 1, Mazurek g-moll

Łuk motywiczny A

Łuk przetrzymujący Wn (→WfWa)

..

Łuk A ma wyraźnie charakter motywiczny i dotyczy całych akordów, a także postępu górnego głosu g1-a1. Przeniesienie łuku na stronę główek nutowych, co było jednym z rutynowych zabiegów stosowanych przez sztycharzy, zupełnie zmieniło sens tego znaku.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Błędy Wn

t. 3-12

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

2 krótkie akcenty w KFI

EZnieU1 t. 3 i 12

Krótki akcent w A, prawdopodobna interpretacja (→KFWn, →WfWa)

!!!   miniat: wycinek ta nuta w t. 3, tu KF.                      EZTU = krótki nad, tylko w t. 3

Akcent długi w A, możliwa interpretacja

tu miniatura z A;                      EZnieU

..

Nie jest jasne, czy akcent w A miał być w intencji Chopina długi czy krótki. Zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) odczytano go jako krótki, krótki akcent ma tu też (a także w t. 12) KFI. W tekś­cie głównym również skłaniamy się do krótkiego akcentu – zarówno przyspieszenie tempa Prelu­dium, jak i skrócenie wartości rytmicznej tej nuty przemawiają za krótkim, czysto dynamicznym akcentem.
W Wf (→Wa) akcent umieszczono pod pięcio­linią, co jest rutynową adiustacją, często stosowaną przez wydawców zarówno w czasach Chopina, jak i dziś. W tym wypadku nie wpływa to na znaczenie znaku i szczegółu tego nie uwzględniamy w naszych transkrypcjach. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń

t. 5-9

Utwór: op. 24 nr 3, Mazurek As-dur

 w AI

Różne akcenty w A

Akcenty długie w Wn1 (→WfWa)

Akcenty długie w Wn2

..

W t. 5 i 9 znakom zapisanym w AI pod akordami l.r. odpowiadają w A akcenty – długi w t. 5 i krótki w t. 9 – pod triolami pr.r. W Wn1 (→WfWa) w obu taktach występują akcenty długie nad partią pr.r. W Wn2 zachowano akcenty długie Wn1, przeniesiono je jednak pod górną pięciolinię, zapewne w wyniku porównania z pisownią A. Tę ostatnią wersję poda­jemy w tekście głównym, uwążając umiejscowienie akcentów w A za miarodajne, a akcent krótki w t. 9 za niedokładność notacji Chopinowskiej (por. analogiczne t. 29 i 33, w których Chopin napisał w A niewątpliwe akcenty długie).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Umiejscowienie oznaczeń