Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 214-215

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Kreseczki w Wf (→Wa)

kreseczki TGTU t. 214-215

Bez znaków w Wn

bez kreseczek t. 214-215

..

W Wn nie ma kreseczek wyznaczających zasięg diminuenda. Najprawdopodobniej jest to dowolna adiustacja wydawcy, gdyż kreseczki nie występują w całym tym źródle.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 223

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Klinik w Wf (→Wa)

Kropka staccato w Wn

..

W tekście głównym podajemy kropkę jako znak staccato , gdyż w podobnych sytuacjach, w których nie widać powodu, aby różnicować wykonanie, kropki występują w Rondzie o wiele częściej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Kliniki

t. 226-227

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

3 kliniki w Wf (→Wa)

3 kliniki pr.r. t. 226-227

3 kropki staccato w Wn

3 kropki zamiast kliników pr.r. t. 226-227

..

Zamiast 3 kliników pr.r. Wn ma kropki staccato. Jest to dowolna adiustacja.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 227

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W Wf nie ma w tym takcie żadnych znaków chromatycznych. Jest to niewątpliwy błąd, popełniony być może przez Chopina w [A] – por. Etiudę f op. 25 nr 2, t. 56. Znaki dodano zarówno w Wn, jak i Wa:

  • adiustator Wa1 (→Wa2) uznał dosłowne odczytanie tekstu Wf za prawidłowe i dodał  ostrzegawczy przed dolną nutą tercji na 2. ósemce taktu, potwierdzając as1 w tym miejscu. To błędne uzupełnienie skorygowano w Wa3, wzorując się na analogicznym t. 59.
  • w Wn od razu wprowadzono prawidłowy tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 227

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Akcent przy f1 w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, obie pięciolinie.         EZnieU (2 akcenty)

Akcent pod f1 w Wn

EZnieU1 (oba akcenty)

Akcent proponowany przez redakcję

EZTU (oba akcenty)

..

Odczytany dosłownie, 2. akcent w tym takcie wydaje się w Wf (→Wa) odnosić do l.r., tak iż w Wn przeniesiono go pod dolną pięciolinię. Porównanie z analogicznymi t. 59 i 367, a także położenie obu akcentów na jednej wysokości pozwala uznać pisownię Wf (→Wa) za niedokładną – wszystkie trzy akcenty w tej frazie niemal na pewno mają leżeć pomiędzy partiami obu rąk.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn