Zagadnienia : Błędy Wf

t. 414

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

Przed 4. szesnastką nie ma w Wf (→Wa1) znaku chromatycznego, co daje d3 zarówno na 4., jak i 6. szesnastce. Wobec panującej od połowy t. 412 tonacji Ces-dur (as-moll) musi to być uznane za błąd, prawdopodobnie powtórzony za [A]. Niezbędny obniżający d3 na des3 dodano w Wn i Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy , Błędy powtórzone Wa

t. 419-420

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Łuk do es2 w Wf (→Wn,Wa)

koniec łuku na ostatniej nucie. Miniatura z przełomem taktów (2. połowa 419 i 1. połowa 420)

Dłuższy łuk proponowany przez redakcję

koniec łuku TGTU

..

W Wf (→Wn,Wa) łuk kończy się na ostatniej nucie t. 419, wraz z końcem systemu. Uważamy to za błąd sztycharza, spowodowany przejściem do nowej linii (podobnie jak w przypadku kreseczek crescendo), gdyż przerwanie łuku w tym miejscu jest całkowicie nieuzasadnione muzycznie (kontynuacja frazy) i proponujemy jeden długi łuk do t. 424.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf

t. 430

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Tercja c2-es2 w Wf (→Wn1,Wa)

4. ósemka mała=tercja c2-es2

c2 i es2 w Wn2

dwie małe ósemki, czwarta c2 i piąta dodatkowa es2

es2 proponowane przez redakcję

TGTU

..

Zdaniem redakcji, występująca w Wf (→Wn1,Wa) tercja c2-es2 to najprawdopobniej błąd "połowicznej korekty" – korygując pomyłkowe c2, sztycharz dodał właściwą nutę (es2), lecz nie usunął błędnego c2. Dowolna wersja Wn2 pozwala uniknąć nieuzasadnionej komplikacji pianistycznej, jest jednak bardzo mało prawdopodobne, by mogła odpowiadać zamysłowi Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Połowiczne korekty

t. 431

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Bez znaku w Wf (→Wn)

w Wa

[] proponowany przez redakcję

..

W tekście głównym dodajemy znak , być może przeoczony przez sztycharza Wf (→Wn). Został on też uzupełniony przez adiustatora Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn

t. 443-444

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Łuk Wf (→Wa), odczytanie dosłowne

Miniatura jak w t. 443.                     Tu łuk górą, na pięciolinii, wycelowany tak, żeby nie było wiadomo, czy do b1, czy do as1 (koniec dość blisko laski, w polu nad as1)

Łuk przetrzymujący as1, interpretacja kontekstowa Wf

łuk TGTU

Bez łuku w Wn

..

Zdaniem redakcji, łuk Wf (→Wa), dodatkowo wydzielający grupę dwóch nut z trzynutowego motywu, to wynik błędnego odczytania łuku przetrzymującego as1. (Wf i Wa różnią się ułożeniem główek nut tworzących sekundę as1-b1; w rezultacie omawiany łuk w Wf zdaje się dochodzić do b1, a w Wa – do as1.)

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn