Zagadnienia : Błędy Wf

t. 326

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W Wf (→Wa1) nie ma kasowników podwyższających oktawę As1-As na A1-A w l.r. oraz 3. szesnastkę as na a w pr.r. Oczywistą w tym kontekście pomyłkę (por. analogiczny t. 328) poprawiono w Wn i Wa2 (→Wa3). 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy , Błędy powtórzone Wa

t. 341

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

es3 w Wf (→Wn1,Wa1)

5. szesnastka es3

d3 w Wn2 i Wa2 (→Wa3)

TGTU=5. szesnastka d3

..

es3 jako 5. szesnastka w Wf (→Wn1,Wa1) to niemal na pewno błąd – zaburzenie regularnego postępu nie ma tu żadnego uzasadnienia harmonicznego ani melodycznego. Pomyłkę sztycharza mogło sprowokować podobieństwo 2. połowy tego taktu do 1. połowy następnego – hipotezę tę potwierdzają widoczne w Wf ślady usuwania ​​​​​​​ sprzed as3, 7. szesnastki t. 341. Adiustatorzy Wn2 i Wa2 (→Wa3) poprawili tę nutę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 341

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

Przed 3. szesnastką w Wf (→Wa1) nie ma . Znak uzupełniono w Wn oraz Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wa

t. 352

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Szesnastki d2-b1 w Wf

szesnastkowe dla przedostatniej i ostatniej nuty

Szesnaski f2-d2 w Wn i Wa

TGTU=dwie szesnastki na 3. ósemce

..

W 2. połowie taktu w Wf wiązaniem szesnastkowym połączono 2. i 3. nutę zamiast 1. i 2. Ten oczywisty w tym kontekście błąd poprawiono już w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 360

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Nowy łuk w Wf (odczyt dosłowny→Wa)

!!!   miniat: pół t. 360, tylko górna 5-linia.                łuk od 1. nuty

2 łuki w Wf, interpretacja kontekstowa

EZTU

Łuk kontynuowany w Wn

EZnieU

..

W Wf łuk rozpoczyna się na 1. nucie, mimo iż w poprzednim takcie – kończącym poprzednią stronę – znajduje się łuk biegnący od ostatniej ósemki. Ponieważ prawidłowość tamtego łuku nie budzi wątpliwości – po 7 ósemkach oznaczonych staccato, ostatnią opatrzono łukiem, a nie kropką – przyjmujemy, że niedokładny jest początek omawianego taktu. Biorąc zaś pod uwagę, że w Rondzie stosunkowo często pojawiają się zachodzące na siebie łuki, za tekst Wf uznajemy takie właśnie rozwiązanie, użyte zresztą w podobnej sytuacji w t. 219-220. Za wersję alternatywną można przyjąć poprawkę wprowadzoną w Wn – ciągły łuk od ostatniej ósemki t. 359. Wersja Wa, w którym uznano za błędny i pominięto łuk w t. 359, jest niemal na pewno dowolna.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn