Zagadnienia : Adiustacje Wa
- « Poprzednia
- 1
- …
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- Następna »
t. 431
|
Utwór: op. 16, Rondo Es-dur
..
W tekście głównym dodajemy znak , być może przeoczony przez sztycharza Wf (→Wn). Został on też uzupełniony przez adiustatora Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn |
||||||||
t. 434-435
|
Utwór: op. 16, Rondo Es-dur
..
Trudno stwierdzić, co spowodowało umieszczenie w Wa znaku później niż w pozostałych źródłach. Oprócz niewykluczonej pomyłki, możliwa jest adiustacja, np. dla wskazania sposobu zrealizowania półnuty b na początku t. 425. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa |
||||||||
t. 443-444
|
Utwór: op. 16, Rondo Es-dur
..
Zdaniem redakcji, łuk Wf (→Wa), dodatkowo wydzielający grupę dwóch nut z trzynutowego motywu, to wynik błędnego odczytania łuku przetrzymującego as1. (Wf i Wa różnią się ułożeniem główek nut tworzących sekundę as1-b1; w rezultacie omawiany łuk w Wf zdaje się dochodzić do b1, a w Wa – do as1.) kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn |
||||||||
t. 447
|
Utwór: op. 16, Rondo Es-dur
..
Trudno stwierdzić, czy brak znaku po w t. 444 to przeoczenie (Chopina lub sztycharza Wf), czy np. skutek niepewności kompozytora co do właściwej pedalizacji. W tekście głównym dodajemy znak zdjęcia pedału, w przekonaniu, że najprawdopodobniej Chopin miał jednak na myśli kolejny czterotaktowy pedał harmoniczny, jak w t. 436-439 i 440-443. Podobne uzupełnienie wprowadzono już w Wa2 (→Wa3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa |
||||||||
t. 448-449
|
Utwór: op. 16, Rondo Es-dur
..
W Wf t. 449 rozpoczyna nową linię tekstu. W takiej konfiguracji w czasach Chopina przedłużenie widełek dynamicznych nie zawsze oznaczano w przyjęty współcześnie sposób – czasem stosowano dwa zwykłe znaki, w tym przypadku . O tym, że intencją Chopina było tu z pewnością jednolite crescendo, przekonują choćby oznaczenia w analogicznych t. 450-451 i 452-453. Interpretację taką przyjęto w Wa. Natomiast w Wn odtworzono dosłownie zapis Wf, mimo że układ tekstu w Wn pozwalał na użycie jednego znaku. W tekście głównym początek widełek umieszczamy zaraz po , gdyż nieco późniejsze rozpoczęcie znaku w Wf z pewnością wynikło z zapisania pierwszych szesnastek pr.r. na dolnej pięciolinii. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- Następna »