mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy powtórzone Wf

t. 48

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Wewnętrzną nutą 2. akordu jest w Wn1 (→Wf1) błędnie b1 (zamiast c2 występującego w A). Błąd skorygowano w Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wf

t. 64-65

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Przed wejściem fortepianu solowego w t. 65 w A nie ma zmiany klucza na wiolinowy w partii l.r. Tę oczywistą pomyłkę sprostowano w Wn, jednak błędną notację A odnajdujemy w Wf, co sugeruje, że poprawkę Wn1 wprowadzono w ostatniej fazie korekt. Wa ma prawidłowy tekst, właściwy klucz został także wpisany w WfJ (niedbale wpisany znak nie pozwala na identyfikację piszącego, przypuszczalnie była to właścicielka egzemplarza, Ludwika Jędrzejewicz).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy powtórzone Wf

t. 113-115

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W t. 113 i 115 Chopin przeoczył kasowniki podwyższające des3 na d3. Tej oczywistej pomyłki nie sprostowano w żadnym z wydań.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 356

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

b2 w A, Wf2 (→Wa) i Wn2

!!!   miniat: 2 ostatnie miary, tylko górna 5-linia.          TGTU

g2 w Wn1 (→Wf1)

ostatnia nuta trioli
..

Wersja Wn1 (→Wf1) jest niemal na pewno błędem tercjowym, co potwierdziła Chopinowska korekta Wf2 (→Wa), przywracająca wersję A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wf

t. 412

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

w A

!!!   miniat: ta triola, tylko górna 5-linia, bez łuku.              EZTU

w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU
..

W tekście głównym zachowujemy jednoznaczną notację rytmu A. Przesunięcie szesnastki poza ostatnią ósemkę trioli dolnego głosu to charakterystyczna dowolność Wn (→Wf→Wa). Wydawnictwo Breitkopf & Härtel konsekwentnie stosowało "matematyczne" rozplanowanie takich zestawień, negując aktualność stosowanej przez Chopina konwencji nawet tam, gdzie powstały zapis był – tak jak tu – z pianistycznego punktu widzenia nonsensowny, por. Nokturn cis op. 27 nr 1, t. 5-13.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Rytmy punktowane i triole , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa