Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- …
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- …
- 50
- Następna »
|
t. 82
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Akcent w A nie jest sam w sobie jednoznaczny, toteż odczytanie go w Wn (→Wf→Wa) jako krótkiego akcentu dla pr.r. nie jest rażące. Porównanie z notacją analogicznych taktów rozstrzyga jednak wątpliwości na korzyść akcentu długiego nad l.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 83-84
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Chopinowski akcent długi w tym takcie jest najdłuższym z podobnych znaków w całym odcinku obejmującym t. 81-124. Mimo to, przy porównaniu z następnymi, niewątpliwymi akcentami w podobnych frazach jego akcentujący charakter nie ulega wątpliwości. Umieszczenie go na końcu poprzedniego taktu to niewątpliwy błąd sztycharza Wn1 (→Wf→Wa). W Wn2 znak przeniesiono na właściwe miejsce, zachowano jednak jego odczytaną dosłownie, wyjątkową długość. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 86-87
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W Wn1 t. 86 jest ostatni na stronie, a łuki w tym i następnym takcie nie pasują do siebie – łuk w t. 86 (korygowany) wyraźnie wskazuje na kontynuację, czego nie potwierdza łuk rozpoczynający się w t. 87. Niejasność tę w pozostałych wydaniach rozstrzygnięto raczej na korzyść łuków rozdzielonych, choć w Wf końcówka łuku w t. 86 nie jest zupełnie jednoznaczna. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 98-103
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W tekście głównym podajemy akcenty l.r. w t. 98-99 i 102-103 według A i wzorującego się na nim Wn2. Wszystkie różnice między pozostałymi wydaniami można złożyć na karb błędów (pominięcie w Wf i opartym na nim Wa znaków w t. 98 i 103) lub niedokładności (zmiany długości akcentów). W rezultacie za zgodne z zapisem Chopina można uznać jedynie akcent w t. 98 w Wn1 i oba akcenty w Wf (t. 99 i 102), które choć na pierwszy rzut oka nieoczywiste, jeśli chodzi o rodzaj użytego akcentu, są jednak wyraźnie dłuższe od znajdujących się na tej samej stronie krótkich akcentów w t. 118. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
|||||||||||
|
t. 101
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Nie jest jasne, jaką artykulację Chopin przewidywał dla 2. ćwierćnuty taktu. Niewielka plamka nad tą nutą mogłaby być kropką staccato i tak ją odtworzono w Wn2. Niedokładny początek łuku A należałoby wówczas interpretować jako napisany z rozmachem, ale dotyczący dopiero 3. ćwierćnuty. Zdaniem redakcji, jest jednak możliwe, że plamka ta jest początkiem łuku, oddzielonym od dalszej części wskutek przerwy w dopływie atramentu. Tego rodzaju usterek można w A znaleźć niemało, choć na ogół nie przysparzają one kłopotów w odczytaniu zamysłu kompozytora – por. np. cz. I, t. 216 lub 309, cz. II, t. 16. (Wspomniana plamka może być też tylko plamką i w ogóle nie mieć związku z zapisem Koncertu.) W tekście głównym podajemy łuk od 2. ćwierćnuty ze względu na: kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
w t. 83 w 
- « Poprzednia
- 1
- …
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- …
- 50
- Następna »