A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 83-84

Akcent długi w t. 84 w A

!!!   miniat: ten 3-nutowy motyw, tylko dolna 5-linia, ściśniony trochę.                EZTU (z laseczką as1)

 w t. 83 w Wn1 (→WfWa)

EZnieU (z laseczką)

 w t. 84 w Wn2

EZnieU1

Chopinowski akcent długi w tym takcie jest najdłuższym z podobnych znaków w całym odcinku obejmującym t. 81-124. Mimo to, przy porównaniu z następnymi, niewątpliwymi akcentami w podobnych frazach jego akcentujący charakter nie ulega wątpliwości. Umieszczenie go na końcu poprzedniego taktu to niewątpliwy błąd sztycharza Wn1 (→WfWa). W Wn2 znak przeniesiono na właściwe miejsce, zachowano jednak jego odczytaną dosłownie, wyjątkową długość.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Błędy Wn, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa