mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 464

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Ćwierćnuta z kropką w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.                  TGTU ( kropka)

Ćwierćnuta w Wf (→Wa)

Tu pusta klisza 
..

Brak kropki przedłużającej ćwierćnutę c1 to zapewne skutek przeoczenia sztycharza Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 469-470

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Ciągły łuk w A

!!!   miniat: nic.                     EZTU (prawy koniec)

Rozdzielone łuki w Wn1 (odczyt dosłowny→Wf→Wa, →Wn2)

EZnieU = prawy koniec 469 i nowy 470
..

Łuk nad t. 470 jest w A dołączony do poprzedniego łuku. W Wn1 odtworzono to niedokładnie – koniec łuku w t. 469 wskazuje na kontynuację, jednak w rozpoczynającym nową linię t. 470 łuk biegnie dopiero od 1. ósemki. Zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2 zinterpretowano to jako rozdzielone łuki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 481-484

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

- - - - w A

!!!   miniat: nic.             EZnieU 481 (2 kreseczki) + EZTU dalej (do końca 484)

cresc. - - w Wn

EZTU 4 takty

cresc. w Wf (→Wa)

tylko cresc. z EZTU
..

W taktach tych A ma jedynie kreseczki wyznaczające zasięg niesprecyzowanego określenia, najprawdopodobniej cresc. z t. 469 – patrz t. 475-480. Wskazówka cresc., pojawiająca się w Wn (→Wf→Wa) na początku t. 481, została dodana zapewne przez Chopina jako korekta niekompletnych oznaczeń A, toteż podajemy ją w tekście głównym.
Pominięcie kreseczek to niewątpliwie niedokładność sztycharza Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 485-486

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

 i  w A, odczyt dosłowny

EZnieU

 i > w A, interpretacja kontekstowa

EZTU

 i > w Wn1

EZnieU1 (3 znaki) + EZnieU2 (1 akcent)

 i > w Wf

EZnieU1 + EZnieU3

 i  w Wa

EZnieU1 + akcent długi 485 EZnieU

 w Wn2

EZnieU1
..

Zdaniem redakcji, wirtuozowski rozmach i blask wymagają tu raczej akcentów niż diminuend, toteż w tekście głównym interpretujemy wszystkie znaki A jako akcenty (długie i krótkie). Wydrukowane w Wn (→Wf→Wa) znaki , jeszcze wydłużone w stosunku do notacji A, tym bardziej utrudniają odczytanie prawdopodobnego zamysłu kompozytora. Przesunięcia akcentu pod koniec t. 485 są z pewnością wynikiem niedokładności sztycharzy Wn1 i Wf1.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Niedokładności Wa

t. 503-504

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Ciągły łuk w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.                EZTU (prawy koniec 503 i lewy koniec 504)

Podzielony łuk w Wf (→Wa)

EZnieU1 503 + EZnieU (lewy koniec) 504
..

T. 503 jest w Wn1 (→Wf) ostatni w linii. Jednak w przeciwieństwie do Wn1 zapis łuku w Wf jest niepoprawny – łuk w t. 503 kończy się na ostatniej ósemce, mimo że początek łuku w t. 504 sugeruje kontynuację. W Wa zinterpretowano to jako niedokładność łuku w t. 504 i rozdzielono łuk na przejściu tych taktów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf