A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 469-470

Ciągły łuk w A

!!!   miniat: nic.                     EZTU (prawy koniec)

Rozdzielone łuki w Wn1 (odczyt dosłowny→WfWa, →Wn2)

EZnieU = prawy koniec 469 i nowy 470

Łuk nad t. 470 jest w A dołączony do poprzedniego łuku. W Wn1 odtworzono to niedokładnie – koniec łuku w t. 469 wskazuje na kontynuację, jednak w rozpoczynającym nową linię t. 470 łuk biegnie dopiero od 1. ósemki. Zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2 zinterpretowano to jako rozdzielone łuki.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładności Wf

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.