Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 146-148

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk w t. 146 w A

!!!   miniat: t. 146 i triola 147, tylko dolna 5-linia (bez as pr.r.). Na miniaturze Wn1 i Wf bez klinika.                        TGTU (1 łuk 146 + as pr.r. na początku 147 na swoim miejscu, na dolnej)

Łuk nad triolą w t. 146 w Wn1

tylko ten łuk + as pr.r. 147 na dolnej (jak TGTU)

Bez łuku w Wf

Tu tylko as pr.r. na swoim miejscu

Łuk w t. 146-147 w Wa

EZnieU1 (dwutaktowy)

Łuki w t. 146-148 w Wn2

TGTU 146 + EZnieU 147-8 (do es)

..

W tekście głównym uwzględniamy tylko łuk wpisany przez Chopina w A – patrz t. 145-160. Wersje Wn1 i Wf są zapewne błędne, a Wa i Wn2 – dowolne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 151

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuków w A

!!!   miniat: ten takt, obie pięciolinie, bez napisu, zwężone w pionie.                           Tu pusta klisza 

Różne łuki w Wn1

(nowe) TGTU w pr.r., od 2. ósemki w l.r.

Łuki od 2. ósemki w Wf (→Wa)

Łuki od 1. ósemki w Wn2

Łuk pr.r. od 1. ósemki proponowany przez redakcję

..

Brak łuku pr.r. to niemal na pewno niedokładność A – w całym tym fragmencie Chopin oznaczył artykulację wszystkich pozostałych nut. W Wn1 dodano łuki w partiach obu rąk, co oczywiście mogło się stać z inicjatywy Chopina. Korektę przeprowadzono jednak niedokładnie, gdyż zakresy dodanych łuków są różne, a to nie mogło odpowiadać intencji kompozytora (łuki ujednolicono zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2, choć w każdym z nich inaczej). Możliwe również, że Chopin dopisał tylko łuk pr.r., a drugi jest dodatkiem adiustacji – por. t. 148 i 154. Dlatego w tekście głównym podajemy tylko łuk pr.r. – patrz t. 145-160.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 152

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk do półnuty w A (→WnWf)

!!!   miniat: nic.               TGTU

Łuk nad triolą w Wa

..

Objęcie łukiem tylko trioli ósemkowej to niedokładność lub adiustacja Wa. Taki sam łuk dodano także w l.r. – patrz t. 145-160.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wa

t. 156-157

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk od b1 do as1 w A i Wn2

!!!   miniat: t. 156 + 1. ćwierćnuta 157, tylko górna 5-linia.                  EZTU

Łuk od es1 do es2 w Wn1 (→Wf)

EZnieU1

Łuk od b1 do es2 w Wa

EZnieU

..

Z trzech postaci, w których występuje w źródłach łuk rozpoczynający się w t. 156, autentyczna jest tylko wersja A i Wn2. Całotaktowy łuk Wn1 (→Wf) to skutek maniery dopasowywania łuków do struktur rytmicznych, w tym przypadku taktów (podobnie zniekształcono łuki w sąsiednich taktach). W Wa moment rozpoczęcia łuku przesunięto zapewne na podstawie porównania z analogicznymi taktami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 157

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Staccato w A, Wa i Wn2

!!!   miniat: nic.                   TGTU

Bez znaków w Wn1 (→Wf)

..

Kropki staccato nad lub pod ósemkami as1 zostały przeoczone w Wn1 (→Wf), a uzupełnione w Wa i Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn