Zagadnienia : Niedokładne łuki A
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »
|
t. 411-413
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Prawdopodobnie wskutek skreśleń w t. 411, A ma osobne łuki w t. 411 i 412. O tym, że podział łuku nie był tu intencją Chopina, świadczą łuki we wszystkich trzech powtórzenia tego miejsca (t. 419-421, 451-453 i 459-461). Niedokładna jest również końcówka łuku w t. 412, która wskazuje na doprowadzenie do t. 413, ale nie wykracza poza kreskę taktową. Porównanie analogicznych taktów pozwala właściwie zinterpretować także ten szczegół. Wersje Wn1 oraz Wf (→Wa) są skutkiem niedokładności przy odtwarzaniu podkładów. Całkowicie dowolne jest wprowadzone w Wn2 wydzielenie łukiem końcowego fragmentu, odpowiadającego figurom w poprzednich taktach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
||||||||||||||
|
t. 416-417
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Łuk A nie wykracza poza t. 416, jednak jego kształt nie wyklucza interpretacji, w której ostatnia nuta frazy również jest nim objęta. Interpretację tę przyjmujemy w tekście głównym ze względu na wyraźną statystyczną przewagę naturalnych pianistycznie łuków dochodzących do nut, na których ruch triolowy ulega chwilowemu zatrzymaniu – patrz t. 409-419. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||||||||||||
|
t. 420-421
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W A t. 420 jest ostatnim na stronie, a napisany z rozmachem łuk wyraźnie wskazuje na kontynuację w następnym takcie. W t. 421 dokończenie łuku nie zostało jednak wpisane, co mogło utwierdzić sztycharza Wn1 w jego całotaktowym myśleniu (NB. ślady poprawek widoczne w t. 420 i 421 sugerują, że każdy z tych taktów był początkowo objęty jednym łukiem; błędny podział łuku na początku t. 421 został następnie skorygowany – być może przez Chopina – do wersji zgodnej z A). W Wn2 prawidłowo odtworzono intencję Chopina zawartą w A. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
||||||||||||||
|
t. 433-437
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Zasięg czterech kolejnych łuków l.r. w A może sprawić kłopot przy odczytaniu – linie są pisane z rozmachem i krzyżują się z widełkami kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A |
||||||||||||||
|
t. 445-446
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Trudno przypuszczać, by Chopin rzeczywiście chciał zakończyć łuk przed 2. miarą t. 466. Łuk jest przypuszczalnie niedokończony, być może dla uniknięcia skrzyżowania z przenośnikiem oktawowym. Poprowadzony dalej łuk Wn (→Wf) był najprawdopodobniej korygowany, i to przypuszczalnie przez Chopina, co potwierdza naszą ocenę łuku A jako niedokładnego. W Wa każdy z tych taktów objęty jest osobnym łukiem, co można tłumaczyć niedokładnym odczytaniem Wf lub adiustacją, np. przez analogię do t. 425-426. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
i 
. Niedokładny jest zwłaszcza pierwszy łuk, w którym wątpliwy jest zarówno moment rozpoczęcia, jak i zakończenia. Porównanie wszystkich czterech pozwala jednak stwierdzić, że łuki biegną zawsze od półnuty des1 do początku następnego taktu i w takiej postaci podajemy je w tekście głównym. Całotaktowe łuki wydań, choć niezgodne z 
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »