mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 98

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki w A i Wn2

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia.                  TGTU

Wn1

EZnieU1

Wf (→Wa)

EZnieU2
..

Łuki Wn1, sprzeczne z A i naturalnym, podkreślonym przeniesieniem ręki podziałem na motywy, zostały częściowo poprawione w Wf (→Wa). Zdaniem redakcji, nie jest pewne, czy był to skutek ingerencji Chopina, czy niedokładności sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 102-103

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W Wn 2. i 3. triolę t. 102 oraz 1. i 2. triolę t. 103 opatrzono przenośnikiem oktawowym, przez co zanotowane są o oktawę za wysoko. Błąd miał źródło w dokonanej zmianie pisowni tego fragmentu – Chopin zapisał go z użyciem przenośnika, natomiast w Wn1, planując pominięcie 8 - - -, wydrukowano nuty na realnej wysokości, lecz przez pomyłkę pozostawiono przenośnik. Błąd został poprawiony, prawdopodobnie przez Chopina, w Wf (→Wa1), ale umknął uwagi adiustatora Wn2. Błędny przenośnik wprowadzono również do Wa2, by w Wa3 przywrócić poprawny tekst. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wn

t. 117-120

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk w t. 117 w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: 2 triole 117, mały odstęp, ostatnia triola 118 + 1. triola 119, tylko górna 5-linia.              Tu łuk nad pierwszymi 5 ósemkami t. 117

Łuk w t. 117-118 w Wn

dwutaktowy

2 łuki w t. 117-120 w Wf (→Wa)

2 dwutaktowe

Łuk w t. 117-120 proponowany przez redakcję

TGTU
..

Łuk A nie może odpowiadać intencji Chopina, który prawdopodobnie przerwał rysowanie łuku ze względu na brak miejsca – z powodu skreśleń w partii pr.r. jej ostateczna wersja została wpisana na sąsiedniej pięciolinii, przez co elementy położone najwyżej dochodzą już do partii altówek. Niewykluczone też, że w oczach kompozytora funkcję kontynuacji łuku spełnił przenośnik oktawowy (por. zbliżoną sytuację w Etiudzie Es op. 10 nr 11, t. 40-42). W Wn (→Wf→Wa) łukiem objęto t. 117-118, co jest przypuszczalnie wynikiem korekty Chopina. Autentycznym dodatkiem jest też zapewne łuk dodany w t. 119-120 w Wf (→Wa). Te prawdopodobne korekty świadczą, zdaniem redakcji, o intencji objęcia łukiem całego czterotaktu, tak jak w t. 85-89, 93-96 i 109-112. Podział łuku pomiędzy t. 118 a 119 to niemal na pewno skutek rozproszenia uwagi związanego z przejściem na nową stronę zarówno w A, jak i Wn (→Wf). Z tego względu w tekście głównym proponujemy nad tymi taktami jeden łuk.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 122

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Bemole ostrzegawcze przed B i b na początku taktu zostały dodane w korekcie Wf (→Wa). Wydaje się prawdopodobne, że zrobił to Chopin, który w analogicznej sytuacji w następnym takcie wpisał ostrzegawcze bemole przed es i es1 już w A. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 124

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

g1(2) w A (→Wn)

!!!   miniat: 2 triole t. 124, tylko górna 5-linia, bez akcentu.        Tu pusta klisza 

ges1(2) w Wf (→Wa)

TGTU = 2 bemole t. 124 (4. ósemka) + 2 kaso 125 (5. ósemka)
..

Jako 4. ósemkę t. 124 w tekście głównym podajemy ges1(2), wprowadzone przez Chopina w korekcie Wf (→Wa). Kompozytor zadbał również o ostrzegawcze kasowniki przed g2(3) w następnym takcie. Wersja A (→Wn) jest najprawdopodobniej błędna – gdyby Chopin chciał tu mieć g1(2), przypuszczalnie użyłby w akompaniamencie orkiestrowym akordu zmniejszonego B-e-g-des1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf