mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 97-103

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuków w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: 3. ćwierćnuta 97 + dwie 98, tylko dolna 5-linia.             TGTU = puste

Łuki przetrzymujące w Wa

4 pary łuków łączących kwarty na przejściu taktów 97-8, 98-9, 101-2 i 102-3
..

Wersja Wa, z łukami przetrzymującymi kwarty l.r. w t. 97-98, 98-99, 101-102 i 102-103, jest z pewnością dowolna. Przetrzymania pozbawiają te frazy tak charakterystycznych dla całego odcinka, akcentowanych opóźnień.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 141-144

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W tekście głównym podajemy wersję A (→Wn→Wf→Wa). Jednak Rork ma w partiach altówek i wiolonczel inne rozwiązanie rytmiczno-artykulacyjne:
.
Najprawdopodobniej Chopin zróżnicował ten czterotakt w wersjach na fortepian solo i z orkiestrą świadomie, uwzględniając różnice brzmienia fortepianu i smyczków (jedyny taki przypadek w obu Koncertach).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

t. 157-158

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

as1 powtórzone w A (→Wn1→Wf)

Tu pusta klisza 

as1 przetrzymane w Wa i Wn2

!!!   miniat: nic.               TGTU
..

Brak łuku przetrzymującego as1 to niemal na pewno pomyłka Chopina, który w partii l.r. nie wprowadził zmian przeprowadzonych w pr.r. Jak się bowiem wydaje, pierwotnie as1(2) na początku t. 158 miało być powtórzone – ćwierćnuta w partii pr.r. była nawet opatrzona kropką staccato, skreśloną następnie zapewne wraz z dopisaniem łuku przetrzymującego. Scenariusz ten potwierdzają także kropki nad ćwierćnutami na końcu t. 157 – patrz uwaga im poświęcona. Łuk dodano w Wa i Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy A , Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 167

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Szesnastka w A

!!!   miniat: 2 ćwierćnuty tego taktu, tylko dolna 5-linia, bez pedału i forte (ale z pauzą w ostatnim wariancie).               TGTU bez pauzy w nawiasie (tylko szesnastka)

Przednutka przekreślona w Wn1

EZnieU

Ósemka w Wf (→Wa)

EZnieU1

Przednutka w Wn2

EZnieU2 (z łuczkiem pod)

Pauza i szesnastka proponowane przez redakcję

EZTU
..

Szesnastce rozpoczynającej motyw fagotu nadano w Wn formę przekreślonej przednutki, co mogło być zasugerowane pisownią A, w którym nutka ta jest wyjątkowo drobna. Z drugiej strony, jest ona w A zapisana jako szesnastka, zgodnie z rytmem, który występuje w Rork w partii wykonującego ten motyw fagotu. Nie wydaje się więc, by intencją Chopina była tu przednutka. Motywem zmiany mogła być formalna poprawność rytmiczna, gdyż ze względu na brak pauz przed tą nutą jedynie przednutka wpisuje się gładko pomiędzy trzy ćwierćnuty tego taktu. Trudno natomiast stwierdzić, czym kierował się ktoś (Chopin?), kto w Wf (→Wa) zmienił tę przednutkę na ósemkę. W tekście głównym decydujemy się na niewątpliwie autentyczną pisownię A, dodając dla porządku pominiętą przez Chopina pauzę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 195

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk przetrzymujący as1 w A i Wn2

!!!   miniat: nic.               TGTU

Łuk pod 3. miarą w Wn1

EZnieU

Łuk do as1 w t. 196 w Wf (→Wa)

EZnieU1
..

Wersja Wn jest wynikiem niezrozumienia pisowni A – łuk przetrzymujący as1 w t. 195-196 odtworzono jako łuk motywiczny dla górnego głosu w t. 195. Dopro­wa­dzenie w Wf (→Wa) łuku do półnuty w t. 196 to efekt korekty, przypuszczalnie Chopinowskiej, której celem było najprawdopodobniej przywrócenie wersji A, lecz którą zrealizowano niedokładnie. Możliwość, że Chopin zrezygnował z przetrzymania as1, a prze­dłużając łuk chciał scalić obie części tej przejściowej frazy (por. sąsiednia uwaga), wydaje się znacznie mniej prawdopodobna. Dlatego w tekście głównym przyjmujemy wersję A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf