Zagadnienia : Błędy Wf

t. 41

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

w A (→Wn)

Bez określenia w Wf (→Wa)

..

Brak  to zapewne przeoczenie Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 63-64

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

f1 drobną czcionką w A (→Wn)

!!!   miniat: t. 63 i ćwierćnuta 64, tylko górna 5-linia.               jak TGTU, ale tylko górna nuta w obu taktach (trzeba dać na kliszy oba f1 i łuk) 

Oktawa normalną czcionką w Wf (→Wa)

nuty, łuki laski dodane – wszystko w pr.r. duże (normalne). Pauz nie ruszać

Oktawa drobną czcionką proponowana przez redakcję

TGTU (cała pr.r. bez pauz)

..

Zastąpienie w Wf (→Wa) pojedynczej nuty f1 oktawą f-f1 to zmiana wprowadzona z pewnością przez Chopina – por. cz. I, t. 348. Nie da się tego jednak powiedzieć o wydrukowaniu tej oktawy – w obu taktach – nutami normalnej wielkości. Musiało tu dojść do nieporozumienia przy realizacji korekty, gdyż dołączenie tej oktawy do partii solowej jest z punktu widzenia logiki dialogu solisty z orkiestrą nie do pomyślenia.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty Wf

t. 73

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Jako 3. nutę pasażu l.r. Wf ma błędnie f2 zamiast es2 występującego w A (→Wn). Oczywistą pomyłkę sprostowano w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 78-79

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

 i  w A

!!!   miniat: t. 78 i kwarta 79 (z przednutkami przed), tylko górna 5-linia, oznaczenia dyn. wyżej niż na kliszy.          TGTU

> i  w Wn1 i Wa

> (krótki akcent) 78 i  79 (bliżej półnuty niż w TGTU)

 i  w Wf

jak war. 22, tylko bez akcentu

 i  w Wn2

widełki EZnieU2

Alternatywna propozycja redakcji – 

f i akcent długi w t. 78 i nic 79

..

W tekście głównym podajemy niebudzące wątpliwości źródłowych ani muzycznych oznaczenia dynamiczne A. Oznaczenia Wn1 (→WfWa) – dwa kolejne znaki  – są w tym kontekście na tyle nielogiczne, że nasuwa to podejrzenie błędu. W istocie, biorąc pod uwagę, że  w t. 79 jest w A mało czytelne, wydaje się bardzo prawdopodobne, że  w tym miejscu to skutek mylnego odczytania A (kształt znaku w A jest jednym z licznych dowodów na rosnący w miarę pisania A pośpiech Chopina). Z kolei  dodane na początku t. 78 można interpretować jako próbę naprawienia błędu z t. 79 – zamiarem Chopina mogło być przeniesienie  do t. 78, gdzie nie kolidowałoby tak jaskrawie z jego pierwotną, a być może jedyną koncepcją dynamiczną, zapisaną w A. Byłby to przykład niedokończonej korekty, w której dodano nowy znak, nie usuwając starego. Wersję tę, jako być może zamierzoną przez Chopina, podajemy jako propozycję alternatywną.
Znak widoczny w A na poczatku t. 78 uważamy – tak jak w t. 70 – za akcent długi. W tym wypadku odtworzono go w Wn1 jako krótki, a w Wn2 jako krótkie . Nie jest jasne, jak wytłumaczyć obecność tego znaku w Wa, wobec jego braku w Wf. Najprawdopodobniej akcent przeoczono w Wf, a dodano w Wa przez analogię do t. 70 – widełki są tam wprawdzie dłuższe, ale do skrócenia mógł skłonić adiustatora brak nuty na 3. mierze taktu. Mocnym argumentem za takim wyjaśnieniem jest idąca w przeciwnym kierunku adiustacja Wa w t. 70 – dodano tam  zaczerpnięte stąd.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Niedokładności A , Połowiczne korekty

t. 90-92

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcenty długie w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.           TGTU

Akcent długi w t. 92 w Wf

TGTU, tylko 92

Krótkie akcenty w Wa

zamiast długich

..

W Wf pominięto akcent w t. 90, co jest niewątpliwie błędem. Znak dodano w Wa zapewne przez analogię z identycznym t. 92. Tak jak we wszystkich następnych, podobnych taktach, Wa ma krótkie akcenty (por. uwagi w t. 98-103, 106-108 i 114-116).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf