Zagadnienia : Adiustacje Wf

t. 313

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Na początku taktu w Wf1 przeoczono  przed górną nutą. Błąd poprawiono w Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 317

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

leggieramente w A i Wn2

!!!   miniat: nic.                 EZnieU

leggiermente w Wn1, interpretacja kontekstowa

leggieremente w Wf

leggiero w Wa

..

W tekście głównym przyjmujemy wprowadzoną w Wn1, nowszą formę tego przysłówka (na końcu słowa poprawiamy pomyłkowe 'o' na 'e').

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 323

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Bemol ostrzegawczy przed b1 dodano w korekcie Wf (→Wa), a także w Wn2. W przypadku Wf nie można wykluczyć ingerencji Chopina, choć adiustacja Wn2 dowodzi, że tego rodzaju uzupełnienie mogło być z powodzeniem dziełem adiustatora.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Wf

t. 415-416

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

3 akcenty długie w A i Wf

!!!   miniat: 3 miary z akcentami, tylko górna 5-linia.                EZTU

 i > w Wn1

EZnieU

3 krótkie akcenty w Wa i Wn2

EZnieU1

..

Zapisane w A, trzy wyraźne akcenty długie odtworzono w Wn1 – bez widocznego powodu – w sposób wyraźnie zróżnicowany. W Wf przywrócono jednak notację A, w czym można upatrywać korekty Chopina. Zarówno w Wa, jak i w Wn2, Chopinowskie akcenty długie odtworzono jako zwykłe, krótkie akcenty.  

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf