Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 409-419

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki do c3-f3 w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

!!!   miniat: jak widać.                     EZTU (4 łuki)

Łuki do d3 w Wn1 (→WfWa)

4 razy jak EZnieU 409

..

Łuk nad każdą z opadających figur pr.r. w t. 409, 410, 417 i 418 dochodzi w A do kwarty c3-f3 na początku następnego taktu (wyjątek stanowi pierwszy z nich, nieco krótszy, ale i w tym przypadku Chopin miał z pewnością na myśli dłuższy łuk, o czym przekonuje łuk pierwotnego, skreślonego zapisu t. 409-411). Mimo to w Wn1 (→WfWa) wszystkie cztery łuki kończą się wraz z ostatnią ósemką tych taktów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 410-419

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

4 kliniki w A

!!!   miniat: nic                EZTU = 4 kliny 410-1, 418-9

4 kropki w Wn

EZnieU w tych samych miejscach

3 kropki w Wf

bez 418

3 kropki w Wa

bez 410

..

W A znaki staccato na początku t. 410-411 i 418-419 (w partii pr.r.) to wyraźne kliniki – por. kropki w partii l.r. W wydaniach odtworzono je jako kropki (tak jak w całym Koncercie), przy czym w t. 410 przeoczono znak w Wa, a w t. 418 – w Wf (uzupełniony w Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Kliniki

t. 411-413

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: 3. miara 411 + cały 412 + ćwierćnuta 413, tylko górna 5-linia.               EZnieU

Łuk A, interpretacja kontekstowa

EZTU (na 2 linijkach)

Łuki w Wn1

EZnieU1

Łuki w Wf (→Wa)

EZnieU2

Łuki w Wn2

EZnieU3 + EZTU (końcówka w t. 413)

..

Prawdopodobnie wskutek skreśleń w t. 411, A ma osobne łuki w t. 411 i 412. O tym, że podział łuku nie był tu intencją Chopina, świadczą łuki we wszystkich trzech powtórzenia tego miejsca (t. 419-421, 451-453 i 459-461). Niedokładna jest również końcówka łuku w t. 412, która wskazuje na doprowadzenie do t. 413, ale nie wykracza poza kreskę taktową. Porównanie analogicznych taktów pozwala właściwie zinterpretować także ten szczegół. Wersje Wn1 oraz Wf (→Wa) są skutkiem niedokładności przy odtwarzaniu podkładów. Całkowicie dowolne jest wprowadzone w Wn2 wydzielenie łukiem końcowego fragmentu, odpowiadającego figurom w poprzednich taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 412

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcent długi w A

!!!   miniat: nic.                  EZTU

 w Wn1

EZnieU

 w Wf (→Wa)

EZnieU1

 w Wn2

EZnieU2

..

Chopinowski akcent długi odczytano w Wn1 jako widełki , znacznie zwiększając zasięg znaku. W Wf (→Wa) końce znaku powiązano z jedynymi nutami w takcie, co wydłużyło go jeszcze bardziej. Długość znaku w Wn2, liczona w relacji do ósemek pr.r., odpowiada w zasadzie zapisowi A, jednak proporcje w stosunku do tercji l.r. są inne – znak w Wn2 sięga za połowę dystansu między nimi i kojarzy się znacznie bardziej ze znakiem diminuendo niż znak w A

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 413-421

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Klinik w t. 413 w A

!!!   miniat: nic.                    EZTU tylko 413.

Kropka w t. 413 w Wn

EZnieU 413

Bez znaków w Wf (→Wa)

Kliniki w t. 413 i 421 proponowane przez redakcję

EZTU oba

..

Klinik na początku t. 413 został odtworzony w Wn jako kropka. W Wf (→Wa) znak przeoczono. Brak znaku staccato w analogicznym t. 421 to z pewnością niedopatrzenie Chopina – takt ten jest pierwszy na nowej stronie A, co bardzo często wiązało się z różnego rodzaju niedokładnościami zapisu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Kliniki , Niedokładności A