Zagadnienia : Niedokładności Wn
- « Poprzednia
- 1
- …
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- …
- 23
- Następna »
t. 409-419
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Łuk nad każdą z opadających figur pr.r. w t. 409, 410, 417 i 418 dochodzi w A do kwarty c3-f3 na początku następnego taktu (wyjątek stanowi pierwszy z nich, nieco krótszy, ale i w tym przypadku Chopin miał z pewnością na myśli dłuższy łuk, o czym przekonuje łuk pierwotnego, skreślonego zapisu t. 409-411). Mimo to w Wn1 (→Wf→Wa) wszystkie cztery łuki kończą się wraz z ostatnią ósemką tych taktów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
||||||||||||||
t. 410-419
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W A znaki staccato na początku t. 410-411 i 418-419 (w partii pr.r.) to wyraźne kliniki – por. kropki w partii l.r. W wydaniach odtworzono je jako kropki (tak jak w całym Koncercie), przy czym w t. 410 przeoczono znak w Wa, a w t. 418 – w Wf (uzupełniony w Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Kliniki |
||||||||||||||
t. 411-413
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Prawdopodobnie wskutek skreśleń w t. 411, A ma osobne łuki w t. 411 i 412. O tym, że podział łuku nie był tu intencją Chopina, świadczą łuki we wszystkich trzech powtórzenia tego miejsca (t. 419-421, 451-453 i 459-461). Niedokładna jest również końcówka łuku w t. 412, która wskazuje na doprowadzenie do t. 413, ale nie wykracza poza kreskę taktową. Porównanie analogicznych taktów pozwala właściwie zinterpretować także ten szczegół. Wersje Wn1 oraz Wf (→Wa) są skutkiem niedokładności przy odtwarzaniu podkładów. Całkowicie dowolne jest wprowadzone w Wn2 wydzielenie łukiem końcowego fragmentu, odpowiadającego figurom w poprzednich taktach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
||||||||||||||
t. 412
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Chopinowski akcent długi odczytano w Wn1 jako widełki , znacznie zwiększając zasięg znaku. W Wf (→Wa) końce znaku powiązano z jedynymi nutami w takcie, co wydłużyło go jeszcze bardziej. Długość znaku w Wn2, liczona w relacji do ósemek pr.r., odpowiada w zasadzie zapisowi A, jednak proporcje w stosunku do tercji l.r. są inne – znak w Wn2 sięga za połowę dystansu między nimi i kojarzy się znacznie bardziej ze znakiem diminuendo niż znak w A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf |
||||||||||||||
t. 413-421
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Klinik na początku t. 413 został odtworzony w Wn jako kropka. W Wf (→Wa) znak przeoczono. Brak znaku staccato w analogicznym t. 421 to z pewnością niedopatrzenie Chopina – takt ten jest pierwszy na nowej stronie A, co bardzo często wiązało się z różnego rodzaju niedokładnościami zapisu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Kliniki , Niedokładności A |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- …
- 23
- Następna »