Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn

t. 285-289

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

cresc. - - od t. 285 w A i Wn2

!!!   miniat: nic.           EZTU bez t. 290

cresc. w t. 285 i 287 w Wn1 (→WfWa)

EZTU 285 i EZnieU 287 (tylko cresc., bez kreseczek)

cresc. - - [ - ] od t. 285 proponowane przez redakcję

EZTU całość

cresc. - - [ - ] od t. 287, alternatywna propozycja redakcji

cresc. EZnieU 287 i dalej reszeczki EZTU do końca 290 (z tą częścią w nawiasie)

..

W tekście głównym podajemy cresc. wpisane w  t. 285 w A i przedłużone kreseczkami do końca t. 289 (proponujemy jeszcze przedłużenie kreseczek do końca t. 290, tak by doprowadzały do naturalnego celu, jakim jest  w t. 291). Występujące w Wn1 (→WfWa) powtórzenie określenia w t. 287, w tym kontekście nieuzasadnione, wskazuje na prawdopodobny błąd. Alternatywna propozycja opiera się na mniej prawdopodobnym założeniu, że korygując Wn1, Chopin chciał przesunąć  do t. 287, lecz korektę zrealizowano tylko częściowo.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 293-295

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Krótsze  w A

!!!   miniat: t. 293 i 295 (z małym odstępem), tylko górna 5-linia, bez piano i Solo, z numerami taktów.               EZTU (2 x )

Różne  w Wn1 (→Wf)

EZnieU 293 + EZTU 295

Dłuższe  w Wa i Wn2

2 x EZnieU

..

W tekście głównym podajemy widełki  na podstawie A. Jest to jedyna wersja, której autentyczność nie budzi żadnych wątpliwości. Sensowną muzycznie wersję Wn1 (→Wf) można uważać za równorzędny wariant; może ona jednak być wynikiem niestaranności sztycharza. W wersji Wa i Wn2 można widzieć dowolną próbę ujednolicenia pisowni Wn1 (→Wf) lub kolejną niedokładność.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 296

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Jako ostatnią nutę l.r. A ma as1. Jest to niemal na pewno błąd – por. analogiczne figury w t. 300, 302 i 304-306. Błędy w liczbie linii dodanych to najczęściej popełniane przez Chopina błędy wysokościowe (nie licząc tych związanych z notacją znaków chromatycz­nych). Wn (→WfWa) ma prawidłowy tekst, co można przypisać korekcie Chopina lub szczęśliwej pomyłce, gdyż nie widać śladów poprawek w druku, a nuta w A, mimo trzech linii dodanych, zapisana jest niżej niż poprzednie g1.
W omawianym miejscu widoczna jest w A poprawka. Wprawdzie skreślenia są bardzo staranne, ale ich umiejscowienie pozwala wskazać e1 i d1 jako przypuszczalnie skreślone pierwotne (lub tylko pomyłkowe) dwie ostatnie nuty.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 297-298

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki motywiczne w A (→Wn1)

!!!   miniat: ta co w t. 293-294, bez piano.           EZTU

Całotaktowe łuki w Wf

EZnieU tylko pr.r.

Całotaktowe łuki obu rąk w Wa

EZnieU obie ręce

Łuki motywiczne obu rąk w Wn2

EZTU + EZnieU1

..

Niewykluczone, że zgodne z A łuki Wn1 zostały poprawione przez Chopina w ostatniej fazie korekt, a całotaktowe łuki Wf odtwarzają stan sprzed korekty. Ślady takiej zmiany widoczne są w Wn1 w podobnej sytuacji w t. 295-296. W każdym razie łuki Wf (→Wa) są z pewnością błędne, a analogiczne łuki dodane w Wa w l.r. nieautentyczne – trudno przypuszczać, by Chopin zlecił skopiowanie błędnego łukowania. Łuki l.r. dodane w Wn2 są wprawdzie doprecyzowaniem zapisu A, nie mogą jednak pochodzić od Chopina, gdyż wydanie to przygotowano po jego śmierci na podstawie Wn1 porównanego z A. W tej sytuacji można uznać za niemal pewne, że wszystkie łuki l.r. dodane w Wa i Wn2 w całym odcinku aż do t. 308 są dowolną adiustacją – patrz uwagi do t. 293-294, 295-304, 301-302, 303-304 i 306-308.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 297-299

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

2 akcenty w A i Wn2

!!!   miniat: nic.               TGTU

Bez znaków w Wn1 (→Wf)

Akcent w t. 297 w Wa

TGTU tylko 297

..

Brak akcentów w t. 297 i 299 w Wn1 (→Wf) można uważać za następstwo niestaranności sztycharza lub korektę Chopina – patrz t. 293-295. Akcent Wa w t. 297 to adiustacja na wzór analogicznych t. 293 i 295 lub pomyłka. Znaki w Wn2 dodano na podstawie A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn