Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 25
- Następna »
|
t. 12
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Dwuósemkowy łuk A jest najprawdopodobniej niedokładny – por. podobne figury np. w poprzednich taktach. Dlatego w tekście głównym podajemy dłuższy łuk, odpowiadający łukowaniu analogicznych figur. Podobne rozwiązanie przyjęto w Wn2. Półtaktowy łuk pozostałych wydań jest z pewnością dowolnością sztycharza Wn1. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 12
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Łuk dodany w Wn1 (→Wf→Wa), wyraźnie niepasujący do faktury akompaniamentu, jest z pewnością pomyłkowy, co spowodowało pominięcie go przez adiustatora Wn2, sprawdzającego przede wszystkim zgodność tekstu z A. Jeśli chodzi o A, to jeden z dwóch łuków łączących przeduntkę z nutą f wydaje się zbędny, aczkolwiek Chopin mógł chcieć pokazać, że przednutka dotyczy obu głosów na 3. mierze taktu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 13
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Kreślenia zmusiły Chopina do ponownego zapisania partii l.r. na sąsiedniej pięciolinii. W nowym zapisie 1. połowy taktu łuk obejmuje tylko trzy ósemki (od drugiej). Nad skreśloną pierwotną wersją pozostał jednak łuk obejmujący cztery ósemki, tak iż teoretycznie można się zastanawiać, który z nich – a może oba? – jest obowiązujący. Możliwy do odczytania pierwotny zapis pokazuje, że zmiany dotyczyły tylko nuty basowej, którą początkowo było As, co tłumaczy objęcie całej figury jednym łukiem. Po przeniesieniu basu oktawę niżej można uznać za pewnik, że Chopin zostawił dłuższy łuk tylko przez nieuwagę. Tak to też zinterpretowano w Wn2, jednak w Wn1 (→Wf→Wa) przyjęto półtaktowy łuk. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A |
|||||||||||
|
t. 13
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Zamiana wartości rytmicznych w Wn (→Wf→Wa) jest prawdopodobnie skutkiem błędu sztycharza Wn1, który mógł się po prostu pomylić lub – w przekonaniu, że w takich figurach skracana jest nuta po pauzie – uznać, że pomylił się Chopin. Ewentualna korekta Chopina wydaje się mało prawdopodobna ze względu na zupełny brak śladów zmian w druku. Chopin używał obu rodzajów notacji w podobnych sytuacjach, a czasem wahał się lub zmieniał decyzje (patrz Scherzo cis op. 39, t. 47). Por. zbliżoną sytuację w t. 32, a także t. 41 i 81. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Wtrącona pauza |
|||||||||||
|
t. 14-15
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Łuk A rozpoczyna się niewątpliwie od 2. ósemki taktu, tak więc jego wcześniejsze rozpoczęcie w Wn1 (→Wf) zapewne jest błędem. Nie jest natomiast jasne, do której nuty łuk A ma sięgać. Porównanie z dwoma analogicznymi sytuacjami (t. 33 i 82), oraz stosowane przez Chopina w całej tej części artykulacyjne wyodrębnianie nut basowych przechylają szalę na stronę zakończenia łuku wraz z ostatnim akordem taktu. To przyjęte w tekście głównym odczytanie ma również Wn2. W Wn1 łuk w t. 14 kończy się podobnie, ale w t. 15 widoczne są ślady usuwania łuku dochodzącego do 1. ósemki. Tłumaczy to doprowadzenie w Wf łuku z t. 14 aż do początku t. 15. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 25
- Następna »