Łuki
|
t. 1-3
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Widząc poprowadzony nad partią l.r. łuk A, w tej postaci niemożliwy do odtworzenia w druku, sztycharz Wn1 (→Wf→Wa) rozdzielił go dla ułatwienia na trzy części. Dolny łuk to zdaniem redakcji dodatek Chopina, który dopisał łuk, potwierdzający wyrażoną w A wolę objęcia partii l.r. jednym łukiem. Nie wydaje się przy tym, by Chopinowi mogło zależeć na podwójnych łukach – górne, podzielone łuki pozostawiono najprawdopodobniej, by uniknąć nadmiernej komplikacji korekty, mógł o tym zdecydować albo sam sztycharz, albo Chopin. Dodany łuk, mimo że zasadniczo zgodny z łukiem A, jest jednak od niego dłuższy. Obie wersje mają przy tym sens, gdyż łuk A, prowadzony nad partią l.r., dochodzi do as, które jest następnie powtórzone, natomiast łuk Wn, biegnący od strony dolnego głosu, obejmuje całą linię basową, zgodnie z frazowaniem pr.r. W tej sytuacji w tekście głównym odtwarzamy łuk A, a łuk dodany w korekcie Wn1 proponujemy jako równorzędny wariant. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||
|
t. 3-4
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łuk, łączący w A 4. miarę t. 3 z akordem na początku t. 4, dotyczył pierwotnej (skreślonej) wersji ostatniej ćwierćnuty t. 3, w której nuta h przydzielona była do l.r. i zapisana na dolnej pięciolinii. Można się w związku z tym zastanawiać, czy w nowej pisowni akordu kończącego t. 3 znak ten miał również mieć zastosowanie. Ponieważ jednak Chopin łuku nie skreślił, uwzględniamy go w tekście głównym, dostosowując jedynie jego kształt do aktualnej notacji. Pominięcie łuku w wydaniach wydaje się jednak zrozumiałe wobec opisanej niejasności. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Błędy Wn , Niedokładności A |
|||||||||||
|
t. 3-4
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W tekście głównym podajemy rozdzielone łuki Wf (→Wa), korygowane zapewne przez Chopina. Podobne łuki ma również Wn2, prawdopodobnie w wyniku zbyt dosłownego odczytania A, w którym dopisana końcówka łuku nie styka się z poprzednią częścią. W Wa i Wn2 łuk w t. 4 umieszczono pod akordami – w Wa oprócz łuku nad akordami, w Wn2 jako jedyny. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
|
t. 4-6
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Dodanie łuków w partii l.r. można uważać za efekt korekty Chopina. W tekście głównym zachowujemy równoznaczną notację A, niewątpliwie autentyczną i bardziej ekonomiczną. Por. uwagę do cz. II, t. 57-61. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 6-7
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łuk A, mimo że niedokończony w t. 7 na nowej stronie, wyraźnie prowadzi do ćwierćnuty na początku tego taktu, czego nie odtworzono w wydaniach. Łuk l.r., dodany w Wa i Wn2, jest z pewnością nieautentyczny. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
