mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Akcenty długie

t. 222

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Różne akcenty w A

!!!   miniat: nic.             TGTU (długi des4 i krótki c2)

Bez znaków w Wn1 (→Wf→Wa)

Krótkie akcenty w Wn2
..

Brak akcentów na 2. i 4. ćwierćnucie taktu to z pewnością przeoczenie sztycharza Wn1 (→Wf→Wa). W Wn2 błąd skorygowano, nie uwzględniono jednak zróżnicowania akcentów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 223

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Różne akcenty w A

!!!   miniat: nic.           TGTU (długi i krótki)

Krótkie akcenty w Wn i Wa

Długie akcenty w Wf
..

Tak jak w poprzednim takcie, A ma tu akcent długi na des4 i krótki na c2. Różnicy tej nie uwzględniono w Wn, co wynikało z przypuszczalnie dążności do uproszczenia zapisu. Także dalsze zmiany długości akcentów w Wf i Wa mają przypadkowy charakter.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 226

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.              TGTU (3 akcenty)

Krótkie akcenty w Wn (→Wf→Wa)
..

Wszystkie akcenty w partii pr.r. są w A wyraźnie długie, czego nie odtworzono w Wn1 i pozostałych wydaniach. Ostatni z nich omawiamy osobno ze względu na różnice w jego umiejscowieniu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez łuku.          TGTU (3 pierwsze akcenty długie)

Krótki akcent w Wn1 (→Wf→Wa)

tylko drugi i to krótki

Krótkie akcenty w Wn2

jak TGTU, tylko krótkie
..

W tym takcie nie jest jasne, jaki rodzaj akcentów Chopin miał na myśli – w A pierwsze dwa można inerpretować jako długie lub krótkie, trzeci jest długi, a czwarty krótki. Porównanie z analogicznymi taktami – patrz t. 226, pozwala rozstrzygnąć wątpliwość na rzecz akcentów długich. Czwarty z nich omawiamy osobno ze względu na niejasne umiejscowienie tego znaku.

W Wn1 (→Wf→Wa) pominięto pierwszy i trzeci akcent, co poprawiono w Wn2. Wszystkie akcenty w wydaniach są krótkie, choć znak w Wf mógłby być uznany za długi.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 234

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Długie i krótkie akcenty w A (odczyt dosłowny→Wn1)

!!!   miniat: nic.         w pr.r. dwa długie i dwa krótkie

Krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn2

Akcenty długie proponowane przez redakcję
..

Dwa pierwsze akcenty są w A (→Wn1) wyraźnie długie, natomiast dwa następne wyglądają jak krótkie, co zdaniem redakcji jest niedokładnością – patrz t. 226. Oba akcenty są zresztą napisane po nucie, co było we wcześniejszych utworach Chopina jednym ze sposobów notowania akcentów długich – por. t. 230. Warto też zauważyć, że akcent na granej l.r. szesnastce f1 jest jeszcze dużo krótszy. Ujednolicenie akcentów w pozostałych wydaniach to dowolne decyzje sztycharzy lub adiustatorów.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności A