mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Poprawki A

t. 118

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Ciągły łuk w A

!!!   miniat: 1. połowa t. 118, tylko górna 5-linia, ciągły łuk obniżyć.                         Tu EZTU = prawy koniec łuku

Łuki rozdzielone w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU = prawy koniec pierwszego i cały drugi
..

W tym wypadku zmiana łukowania wprowadzona w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2) może pochodzić od Chopina. Wskazują na to:

  • intensywne korekty łuków w Wn1 w następnej linijce (t. 119-121);
  • nietypowe dla maniery sztycharza Wn1 miejsce podziału łuku (nie na kresce taktowej czy w połowie taktu);
  • widoczna w A poprawka na początku t. 117 – łuk z poprzedniego taktu pierwotnie dochodził do szesnastki e1. Sugeruje to, że Chopin rozważał rozpoczęcie nowego łuku od 2. ćwierćnuty taktu (wraz z nowym akordem l.r.), a więc właśnie tak, jak to widzimy w Wn1 w t. 118.

Z drugiej strony, wyraźne i niepoprawione błędy w odtworzeniu łuków w poprzedzających to miejsce t. 115-117 nakazują ostrożność w ocenie łukowania Wn1. Z tego względu w tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczny łuk A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Autentyczne korekty Wn

t. 120

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A widać, że ostatnia ćwierćnuta zawierała pierwotnie jeszcze es, wyskrobane następnie przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A

t. 121-122

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Pedalizacja A, interpretacja kontekstowa

Pedalizacja w A (inna interpretacja) i Wn2

EZnieU

Pedalizacja w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU2
..

Oba sposoby pedalizacji, dające się wydedukować z niedokładnej i niejasnej notacji źródeł – przede wszystkim A – można zdaniem redakcji uważać za równorzędne; ich efekt brzmieniowy jest zresztą bardzo podobny. W tekście głównym podajemy prawdopodobną interpretację poprawek i zapisów widocznych w A. Druga z proponowanych wersji, odwołując się również do notacji A (inaczej zinterpretowanej), odtwarza zarazem oczyszczoną z pomyłek pisownię wydań. W szczególności korygujemy pomyłkowe pominięcie oznaczeń w połowie t. 121, w którym Chopin przeoczył znak , a w Wn1 (→Wf→Wa) zamiast  podano  (por. t. 283).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Błędy Wn , Brak znaku zdjęcia pedału

t. 127

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A widać, że biegnik liczył początkowo tylko 14 nut, gdyż nuta cis2 została wstawiona później. Ściśle mówiąc Chopin przerobił pierwotne c2 na  i dopisał jedną nutę (c2) po lewej, a drugą (cis2) po prawej. Zmienił także oznaczenie liczby nut w grupie z 14 na 15.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A

t. 148-149

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk do g1 w A i WfD

!!!   miniat: nic. TGTU

Łuk do as1 w Wn (→Wf→Wa)

krótszy o nutę
..

Mimo poprawki łuku A, który Chopin przedłużał do ćwierćnuty g1, w wydaniach objęto nim tylko grupę drobnych nutek. Chopin przywrócił właściwe frazowanie wpisem w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Niedokładności Wn , Poprawki A