Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 121-122

Pedalizacja A, interpretacja kontekstowa

Pedalizacja w A (inna interpretacja) i Wn2

EZnieU

Pedalizacja w Wn1 (→WfWa)

EZnieU2

Momenty zmian pedału nie są w A całkiem jasne, mimo że oznaczenia były poprawiane – widać ślady usuwania jakichś znaków przed przypadającym na 3. ćwierćnutę t. 121 znakiem  oraz na początku t. 122, po znaku . Co było usunięte, trudno stwierdzić z całą pewnością, ale zdaniem redakcji w t. 121 był to znak , a w t. 122 – znak . Ta ostatnia poprawka sugeruje, że Chopin przesuwał moment zmiany pedału z początku taktu na ostatnią szesnastkę poprzedniego. Zapis w połowie t. 122 można uznać za potwierdzenie takiego rozumienia pedalizacji, choć nie jest to całkiem pewne, bo Chopin często pisał znak  wyraźnie przed nutą, której miał dotyczyć (widać to chociażby na początku t. 121 i 123). Jeśli to rozumowanie jest słuszne, poprawka w połowie t. 121 miała przypuszczalnie na celu analogiczną zmianę, lecz pozostała – w wyniku rozproszenia – niedokończona. Uważając poprawkę na przejściu t. 121-122 za oddającą ostateczny zamysł Chopina, w tekście głównym podajemy zmiany pedału pod szesnastkami-półnutami f2.

Interpretację powyższą można jednak zakwestionować od strony praktycznej – przy takiej pedalizacji pomysłowa i sugestywna notacja przetrzymań par górnych nut figuracji pr.r. stałaby się właściwie niepotrzebna, bo i tak są one zatrzymane pedałem. Wychodząc z takiego założenia, poprawki w A można zinterpretować inaczej – niedokończona poprawka w t. 121 byłaby momentem nie rozproszenia, lecz uświadomienia sobie, że wprowadzane zmiany są niepotrzebne. Poprawka na przejściu t. 121-122, zrobiona przypuszczalnie jako pierwsza, nie została sprostowana, bo kolejne skrobanie groziło zniszczeniem całej karty, a zapis w połowie t. 122, można – jak wspomniano wyżej – interpretować w różny sposób. Prowadzi to do drugiej z proponowanych pedalizacji, w której momenty zmian pedału przypadają na początki kolejnych połówek taktów. Jest ona zasadniczo zgodna z notacją Wn1 (→WfWa), uzupełniliśmy jedynie znaki pominięte w połowie t. 121 – gwiazdkę  opuszczoną jeszcze w A oraz  błędnie odtworzony jako  w wydaniach (por. podobny błąd w podobnych okolicznościach – brak  – w t. 283).

Argument o rzekomo niepotrzebnym dwukrotnym oznaczeniu przetrzymania nut f2-des2, za pomocą wartości rytmicznych i pedału, jest tylko częściowo słuszny. W rzeczywistości pedalizacja wskazuje bowiem co najwyżej sposób realizacji przedłużenia na poziomie fizycznym. Nietuzinkowa notacja rytmiczna stanowi zaś także, a może przede wszystkim, inspirację pokazującą poszczególne plany brzmieniowe, skłaniającą do poszukiwania właściwego, zniuansowanego sposobu uderzenia poszczególnych nut.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A, Błędy Wn, Brak znaku zdjęcia pedału

notacja: Pedalizacja

Przejdź do tekstu nutowego

.