Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 268-269

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk do g w A (odczyt dosłowny)

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki 268 + ćwierćnuta 269.            prawy koniec łuku nad pr.r. ale tylko do g.

Łuk do f w A, interpretacja kontekstowa

TGTU

Łuki tylko w t. 268 w Wn (→Wf)

war. 11 + analogicznie l.r.

Łuki do t. 269 w Wa

pr.r. TGTU, lewa analogicznie

..

Odczytany dosłownie łuk A kończy się jeszcze w t. 268. Zdaniem redakcji, zapis nie wyklucza jednak intencji doprowadzenia go do ostatniej nuty frazy w następnym takcie. Interpretację tę, zgodną z budową frazy, proponujemy w tekście głównym. Zdublowanie w wydaniach łuków w partii l.r. – patrz uwaga do t. 267.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 271-272

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk A

!!!   miniat: t. 271 i 1. ćwierćnuta 272, tylko górna 5-linia, bez wideł, górnego łuku i napisu.              EZTU

Łuki w Wn1

EZnieU (2 łuki)

Łuki w Wf

EZnieU1 (1. łuk) + EZnieU (drugi)

Łuki w Wa

EZnieU2 (1. łuk) + EZnieU (drugi)

Łuki w Wn2

EZnieU3 (1. łuk) + EZnieU (drugi)

..

Nad partią pr.r. (w częśći wydań pod), oprócz górne­go, kilkutaktowego łuku, żródła mają jeszcze jeden lub dwa dodatkowe łuki o różnym zasięgu. Zdaniem redakcji, autentyczny jest najprawdopodobniej tylko łuk A, który tym samym podajemy w tekście głów­nym. Brak widocznych śladów poprawek łuków w Wn1 czyni bowiem ewentualną Chopinowską korektę mało prawdopodobną, a dalsze drobne zmiany zakre­su pierwszego łuku, mające charakter niedokładności (Wf) lub adiustacji (Wa i Wn2) i nie wpływające pra­ktycznie na wykonanie, nie mogą być autentyczne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 272

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Arpeggio przednutki i akcent w A i Wn2

!!!   miniat: od arpeggia do szesnastki g1, tylko górna 5-linia, bez końcówki górnego łuku (akcent długi).               EZnieU = koniec górnego łuku, arpeggio, przednutki, łuk, akcent długi, nuty pr.r. (akord, szesnastka i tercja) oraz 2 ćwierćnuty l.r. i łuk.

Przednutki i arpeggio w Wn1

EZnieU1

Arpeggio i przednutki w Wf

EZTU bez akcentu

Arpeggio i przednutki w Wa

EZTU bez akcentu, ale z kropką przedłużającą f1

Arpeggio, przednutki i akcent proponowane przez redakcję

EZTU

..

Arpeggio z przednutkami zapisane jest w A w sposób czytelny i dający jasny obraz kolejności, w jakiej należy wykonać poszczególne nuty – d1-f1-g1-b1-as1. Niestety zapisu tego nie da się odtworzyć w druku bez znacznej deformacji odstępów między nutami, gdyż drukowane główki nutowe są znacznie szersze niż w piśmie Chopina. Rozwiązanie przyjęte w Wn1 jest jednak mylące – sugeruje kolejność g1-b1-d1-f1-as1. Spowodowało to korektę Chopina w Wf (→Wa), w wyniku której właściwy sposób wykonania jest znacznie łatwiejszy do odgadnięcia. Tę ostatnią wersję, zręczniejszą graficznie od wersji A, podajemy w tekście głównym.

Oprócz korekty zapisu ozdobników w Wf (→Wa) zmieniony został także podział na głosy tego akordu – f1, które w A (→Wn) jest ćwierćnutą dolnego głosu, w Wf zostało przydzielone do górnego, co skróciło jego wartość do ósemki. Różnica, choć subtelna, mogła być zamierzona przez Chopina, toteż w tekście głównym także ten szczegół podajemy w wersji Wf. Nutę tę, już o wartości ósemki, przedłużono następnie w Wa poprzez dodanie kropki. Zdaniem redakcji, także ta wersja, choć formalnie niepochodząca od Chopina, może być zapisem jego intencji i to najprecyzyjniejszym.

Brak akcentu w Wn1 (→WfWa) to z pewnością przeoczenie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 272

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Środkowa nuta arpeggiowanego akordu, f1, jest w A (→Wn) ćwierćnutą dolnego głosu. W Wf przydzielono ją do górnego, co skróciło jej wartość do ósemki – jest to prawdopodobnie wynik korekty Chopina. W Wa do przejętej z Wf ósemki dodano kropkę przedłużającą.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 273

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Bemol ostrzegawczy przed b2 znajduje się w A (→Wn), został jednak przeoczony w Wf (już na etapie planowania tekstu – nie przewidziano nawet miejsca na ten znak). Dodano go ponownie w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki ostrzegawcze