mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 120

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Dwie kreski, dopisane w WfD pod 3. szesnastką taktu, to prawdopodobnie pogrubienie niewyraźnie odbitych linii dodanych pod tą nutą.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 121

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed des1 i des2.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 127

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed b2.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 127

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

15 nut w A

!!!   miniat: nic.               TGTU

14 nut w Wn (→Wf→Wa)
..

Nie jest jasne, czy wersję wydań, w której biegnik liczy tylko 14 nut, bez es2, należy uważać za pomyłkę sztycharza, czy korektę Chopina. Nienaturalne odstępy między nutami w Wn1 mogłyby świadczyć o usuwaniu nuty, nie widać jednak śladów poprawek w postaci charakterystycznych, niewielkich pozostałości pierwotnego tekstu. W tej sytuacji do tekstu główne­go przyjmujemy niewątpliwie Chopinowską wersję A. Por. podobny problem w II części Koncertu, t. 80.
We wszystkich wydaniach oprócz Wn2, ta licząca 14 nut grupa opatrzona jest liczbą 15, pozostawioną z wersji A.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 128

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A nie ma znaku chromatycznego przed 2. ćwierćnutą wewnętrznego głosu. Jest to z pewnością przeoczenie – d2 występowało już na początku 2. połowy poprzedniego taktu, sugerując modulację do Es-dur (sugestia ta jest jeszcze wyraźniejsza w analogicznej frazie w t. 275-276). Kasowniki występują explicite w czterech pozostałych podobnych miejscach (t. 40, 48, 136 i 284). Znak dodano już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2), być może w wyniku ingerencji Chopina.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn , Ostatni znak przykluczowy